U Budvi se otvara izložba monahinje Marije (Antić), pripadnice sestrinstva srpskog pravoslavnog manastira Rođenja Svetog Jovana Krstitelja. Izložbu posvećenu novomučenicima Jasenovačkim imaće priliku da vide i predstavnici srpskog rasejanja koji u to vreme budu bili u Crnoj Gori.
Muzej žrtava genocida, Odbor Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve za Jasenovac, JU Muzeji i galerije u Budvi i SPCO Budva priređuju izložbu pod nazivom Sveti novomučenici jasenovački u svetlosti Vaskrsenja” koju čine radovi monahinje Marije (Antić), pripadnice sestrinstva srpskog pravoslavnog manastira Rođenja Svetog Jovana Krstitelja (Jasenovac, Hrvatska) koji se nalazi u okviru Eparhije pakračko-slavonske.
Svečano otvaranje zakazano je za nedelju, 15. decembra 2024. godine, sa početkom u 19 časova. Izložba će za posetioce biti otvorena od 15. decembra 2024. do 15. januara 2025. godine u prostorijama Moderne galerije Jovo Ivanović u Ulici Cara Dušana br. 19, Budva, Crna Gora. Ulaz na izložbu je slobodan.
Lazarev vijenac novomučenika Jasenovačkih
Godinama i desetljećima poslije Kosovske bitke, Pećka patrijaršija i njen narod su se sa velikim trudom mučili da pojme i u crkveno-narodnom umu uobliče krsno-vaskrsni Kosovski boj. Taj trud je porodio i natpis despota Stefana na stubu na Gazimestanu, i kosovski ciklus naše epske poezije, i sve ono što će kao Kosovski Zavjet od tada činiti srž bića srpskog naroda i pomjesne Crkve Srpske.
Kruna Kosovskog Zavjeta jeste kult Svetoga cara Lazara, kojeg je kao „svetopočivšeg” prvi put pomenula njegova kćer, Jelena Balšić, u ktitorskom natpisu svoje grobne crkve Blagovještenja Bogorodičinog na gorici Beška na Skadarskom jezeru.
Da uobliči sjećanje na svoje Novo Kosovo – Jasenovac, Pravoslavnoj Crkvi i srpskom narodu kao da je trebalo još više vremena. Od Skenderevog klika Majke Knešpoljke na Paležu na Kozari na Preobraženje 1942. godine, preko podizanja Bogdanovićevog Cvijeta 1966. godine, preko osveštanja obnovljenog hrama Svetog Jovana Preteče u Jasenovcu 1984. godine, do dolaska Carigradskog Patrijarha u Jasenovac koji se zbio u naše dane – 2016. godine, uobličava se spomen Novomučenika Jasenovca kao najdragocjenijeg dara koji je naš narod prinio Hristu raspetome i vaskrslome.
I gle čuda – jedna monahinja, koja je svoj inočki život započela na istoj toj Beški na Skadarskom jezeru, stavlja pred nas vječno žive Jasenovačke mučeničke cvjetove, ali u takvom vijencu u kome su oni upleteni skupa sa njenim sestrama Manastira Jasenovca, s narodom koji živi sa Manastirom, s vladikama i patrijarsima. A svi oni – ili svi mi – u njenim slikama činimo cvjetni vijenac, procvali trnov vijenac na glavi Vaskrsloga Hrista, koji se u Jasenovcu saraspinje i savaskrsava.
Jovan, episkop pakračko-slavonski
Izvor: Muzej žrtava genocida