Pored autora, o knjizi je govorio i istoričar Vojislav Pavlović, najavljuje Izdavačko preduzeće Klio.
Knjiga govori o posredovanju srpske dijaspore između Amerike i Srbije tokom ratova na Balkanu u poslednjoj deceniji XX veka i raspada Jugoslavije. Osećajući odgovornost da upozore najviše zvaničnike u Vašingtonu, akademsku javnost i glavne urednike vodećih medija o mogućim posledicama pogrešne politike, oni su kritikovali i ukazivali na pogubne posledice otvoranja jugoslovenske Pandorine kutije. Njihova mnogobrojna upozorenja samo su delimično uspela u tome, ali nisu imala uticaja na konačan rezultat. Može se slobodno postaviti teza da je put Amrike iz krvavog blata Balkana, preko Sarajeva i Prištine, vodio do Kabula i Bagdada i u živi pesak Srednjeg Istoka.
U saopštenju Klia se navodi da iako je reč o autorovom ličnom viđenju, učinjen je veliki napor da tekst bude lišen subjektivnosti, te da se osloni na dokumenta i originalne izvore. Zvanična, kao i privatna prepiska, literatura, citati, sačuvani su u autorovoj privatnoj arhivi, kao i u arhivama američke državne uprave, američkog Kongresa, u izveštajima raznih obaveštajnih službi, kao i u privatnim beleškama učesnika minulih događaja koje još nisu objavljene.
O autoru
Miroslav Majkl Đorđević rođen je 1936. u Beogradu, na Dorćolu, gde je završio Prvu mušku gimnaziju. Emigrirao u SAD 1956. godine. Radeći kao fizički radnik prištedeo novac za školovanje i upisao na Univerzitet Kalifornije, Berkli, gde je diplomirao 1960. godine.
Tokom 80-ih, uz partnerstvo nekoliko najznačajnijih finansijskih kompanija u Americi osnovao dve finansijske firme: USFG Fajnenšl sekjuriti (USFG Financial Security), a potom i njenu naslednicu – Kapital geranti kompani (Capital Guaranty Company) koju je izveo na Njujoršku berzu 1993. godine. Pod njegovim vođstvom u toku deset godina, Kepital geranti je finansirala preko 18 milijardi dolara infrastrukturnih projekata.
Pored velikih zahteva biznisa i drugih aktivnosti u američkoj politici i javnom životu, Đorđević je 1990. godine začeo inicijativu i bio glavni osnivač Kongresa Srpskog Ujedinjenja. Bio je prvi predsednik ove internacionalne srpske organziacije u dijaspori čiji cilj je bio očuvanje srpskog identiteta i pomoć matici za obnovu i napredak. U toku cele decenije on se vrlo aktivno angažovao i neumorno radio da zaštiti srpske interese i spreči američke greške u građanskom ratu Jugoslavije. Krajem 1999. godine, da bi pomogao ujedinjenje demokratske opozicije u Srbiji u cilju tranzicije u demokratiju, pokrenuo je i organizovao Sent Andrejeski sabor u Mađarskoj. Tu se održao prvi susret između prestavnika svesrpske dijaspore i čelnika demokratskih snaga u Srbiji od 1944 godine.
Dobitnik je brojnih priznanja, poput Medalje Amerikanizma od Nacionalnog društva kćerki Američke revolucije, Odlikovanja za izuzetnost od strane Američkog saveta bezbednosnosti, Ordena jugoslovenske zastave drugog stepena za patriotski rad u dijaspori, a kasnije je odlikovan Ordenom Nemanje drugog stepena. Uvršten je u čuvenu publikaciju Ko je ko u Americi još od 1983. godine.
Đorđević je autor mnogih profesionalnih i drugih publikacija, kao što su knjiga eseja O Srećnom životu, i njegova knjiga poezije, kao i knjige: Moralno društvo i moderna država. Prepiske 1991-1999 Miroslav Majkl Đorđević i Dobrica Ćosić.
