Tokom 16. i 17. veka u manstiru Petkovica radila je prepisivačka škola, a početkom austrijske okupacije i škola za spremanje sveštenika. Posle boja na Mišaru, Turci su u mačvanskom kraju popalili sve crkve i manastire, a među njima i Petkovicu.
Za vreme Prvog srpskog ustanka prvobitna crkva je do temelja porušena. Današnji hram podigao je ktitor Josip Kurtović iz Šapca i njegova supruga Grkinja, 1887. godine, u stilu Moravske škole.
Manastir Petkovica stradao je u Prvom i u Drugom svetskom ratu, naročito za vreme Cerske bitke.
Po završetku Drugog svetskog rata, Petkovica je ubrzo postala najuređeniji manastir u šabačko-valjevskoj eparhiji.
Iz temelja manastira Petkovica samonikla je i sveta čudotvorna loza koja ima isceliteljsku moć, kao loza Svetog Simeona Mirotočivog na Hilandaru i loza Svetog Vasilija Ostroškog pod Ostrogom. Od davnina, narod ovog kraja dovodi slabe i bolesne u Petkovicu i oni se provlače ispod loze, pa su ovde zabeležena brojna iscelenja. Pored svete loze u manastiru Petkovica nalazi se lekoviti izvor.
Ovaj ženski manastir, poznat je i po lepom i uređenom imanju. Božanskom silom u Petkovici napajale su se i prebegle ruske monahinje, njih petnaestak, koje su ovde došle posle Oktobarske revolucije 1918. godine.
U manastiru Petkovica živeo je episkop sevastopoljski Antonije Medvedev, brojni Rusi, Ukrajinci, Belorusi, Srbi iz Bugarske i Rumunije.
Velika je blagodet doći u Petkovicu i pokloniti se i pomoliti se. Pesnici bi rekli "Da vidite pa da se divite".Original Article
