Jedan od dobitnika ovogodišnje Oktobarske nagrade Grada Novog Sada je i direktor Arhiva Vojvodine Nebojša Kuzmanović. Nagradu je Kuzmanoviću uručio gradonačelnik Novog Sada Miloš Vučević koji je istakao da je direktor Arhiva Vojvodine uradio mnogo toga na približavanju arhivske građe i ustanove građanima, na saradnji s drugim institucijama, kao i na otkrivanju stradanja naših sunarodnika u Drugom svetskom ratu, i dodao da je Arhiv dao primer kako ustanova kulture, koja je dugo bila na margini, može uspešno da radi. Svojim radom Kuzmanović je pomogao da se podigne svest o značaju istorijskih dokumenata, a ustanovu na čijem je čelu učinio je vidljivijom i prepoznatljivijom.
Vest o tome da je upravo Nebojša Kuzmanović među ovogodišnjim dobitnicima Oktobarske nagrade značajna je i za Srbe sa desne obale Dunava jer velika pomoć u radu Zajedničkog veća opština i Srpskog kulturnog centra dolazi upravo od sadašnjeg direktora Arhiva Vojvodine. Samo da podsetimo da je 6. oktobra ove godine u Novom Sadu potpisan i Protokol o saradnji između Zajedničkog veća opština i Arhiva Vojvodine koji se odnosi na zajednički posao vezan za prikupljanje dokumenata o stradanju ljudi sa područja Srema tokom Drugog svetskog rata.
– Osećam veliku čast i obavezu što sam, nakon gotovo pune četiri decenije društvenog angažovanja, ove godine primio to veliko priznanje za naš rad na čuvanju dokumenata vremena i njihovu prezentaciju javnosti. Arhivi nisu skladišta prašnjavih dokumenata, već mesta u kojima se čuva prošlost koja dosta utiče na sadašnjost pa i budućnost. Zato dokumente obrađujemo i publikujemo, oni nikako ne smeju da ostanu na policama i u zaboravu – rekao je nakon dodele nagrade Kuzmanović u izjavi za medije.
Arhiv smešten u nekadašnjem Okružnom zatvoru
Arhiv Vojvodine otvoren je daleke 1926. godine i smešten je u zgradi u kojoj je od 1901. godine bio Okružni zatvor. To je bilo i logično rešenje s obzirom da je u bio u blizini suda koji se nalazio u današnjem Muzeju Vojvodine.
– Za potrebe Arhiva Vojvodine zgrada je adaptirana 1988. godine pa se u šali može reći da se njena čuvarska namena nije promenila. Nekada se pazilo na osuđenike, a danas na dokumente od kojih su mnogi baš razni sudski spisi – kaže Kuzmanović.
U Arhivu se nalazi preko 45 miliona raznih istorijskih dokumenata koji bi poredani u jedan niz bili dugi devet kilometara. Svi dokumenti smešteni su u 566 arhivskih fondova i zbirki, a najstariji dokument koji se u njemu čuva je dvolisni Brevijar, deo rukopisa za bogosluženja iz Četrdesetnice. Osim na latinskom građa je i na nemačkoj gotici, na mađarskom, srpskom, francuskom, italijanskom i grčkom i pripada različitim epohama, a zahvaljujući digitalizaciji dostupna je istoričarima, publicistima, istraživačima i svim drugim zainteresovanim građanima.
Nebojša Kuzmanović poreklom je iz Bobote
Nebojša Кuzmanović rođen je 10. oktobra 1962, u Gradačcu (BiH). Školovao se u Boboti (osnovna škola), Vukovaru i Osijeku (RH), gde je završio Srednju ekonomsku školu. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu 1988, magistrirao 2001, na Кatedri za srpsku i uporednu književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, a 2009. godine je, na istom fakultetu, odbranio doktorsku disertaciju „Srpsko-slovačke književne i kulturne veze u doba romantizma” i stekao zvanje doktora književnih nauka. Do sada je objavio preko dve stotine stručnih i naučnih radova i brojne knjige. Dobitnik je brojnih književnih nagrada i priznanja kao i Sretenjskog odlikovanja predsednika Republike Srbije.
The post „Čuvanjem dokumenata čuvamo i našu istoriju“ appeared first on srbi hr.
