Više od 1.000 azilantske dece, zajedno sa roditeljima, živi sakriveno u Švedskoj pod strašnim uslovima, kako bi izbegli proterivanje iz zemlje.
NJima je više puta odbijen zahtev za azilom i policija ih traži kako bi ih proterala iz Švedske. U prošloj godini u Švedskoj je registrovano 536 takve dece, da bi se njihov broj u poslednja dva meseca udvostručio. Reč je o deci koja dolaze iz gotovo čitavog sveta (bivše Jugoslavije, Iraka, Sirije…) Ova deca žive sakrivena u podrumima, crkvama, garažama, ne izlaze napolje i pod stalnim su strahom da će biti pronađena.
Dečji lekari, koji su dolazili u kontakt sa njima, ocenjuju da su deca u teškom psihičkom stanju, apatična, prestrašena, potpuno izlolovana od društva, te da pokušaji samoubistva nisu retka pojava.
Dečji psihijatar Torni Gustafson smatra da je švedska azilantska politika čisto zlostavljanje dece te je, tim povodom, zajedno sa ostalim dečjim psihijatrima u Švedskoj uputio protestno pismo švedskoj vladi.
– Na osnovu našeg iskustva u psihijatriji, možemo reći da azilantska deca imaju neke simptome, koji se vrlo retko primećuju kod dece rođenih Šveđana. Ova deca pate od totalne apatije. To su deca koja su prestala da jedu, piju, govore. Ima primera da desetogodišnjaci još nose pelene, dece koja su u komi, koja su pokušala samoubistvo – kaže psihijatar Gustavson.
Lekarski nalaz kao spas
Osim što ističe da dugo vreme čekanja na odobravanje azila dovodi do toga da većina dece završava u psihijatrijskim bolnicama, Gustavson upozorava da se cela azilantska politika u Švedskoj svela na to da li će se dobiti potvrda psihijatra na osnovu čega azilanti, iz humanitarnih razloga dobijaju azil.
– Izbeglice su danas potpuno zavisne od lekarskog nalaza, tako da je sve češći slučaj da cela porodica zapadne u teška psihička stanja, a deca pokušavaju čak dva do tri samoubistva kako bi dobili azil. Danas u Švedskoj možemo govoriti pre o psihijatrijskom, nego o političkom azilu.
