Hrvatska

Proslava godišnjice „Oluje“ u Kninu, spiskovi zvanica i izjave kojima se danima bave svi mediji, sasvim su uobičajni za ove prve avgustovske dane. Toliko je toga već rečeno za ovih četvrt veka, toliko se toga ponovilo, sa toliko se činjenica kalkulisalo, da je suvišno bilo šta više dodati ili oduzeti. No ono što niko i nikada ne može osporiti jesu sećanja ljudi koji su istu tu „Oluju“ proživeli, oni koji nisu svojevoljno birali da budu deo nje, oni koji su bili deo kolone koja im je zauvek obeležila i promenila živote. Takvih je tačno onoliko koliko je proteranih Srba iz Hrvatskei svaka od njih je, koliko god manje ili više tragična bila, sastavni deo pamćenja jednog naroda čiju istoriju je, danas, moguće skrnaviti, ali nemoguće osporiti i izbrisati. Tome u prilog govore i naši sagovornici, živi svedoci tih, ne toliko davnih, „Olujnih“ dana. – Sećam se tog četvrtog avgusta bolje i jasnije nego bilo kog drugog dana u dosadašnjem životu. Rano ujutro iz sna su me probudile detonacije gr..

Sećanje na najmanje 455 streljanih pripadnika narodnooslobodilačkog pokreta i civila na Dudiku u Vukovaru od 1941. do 1943. godine tradicionalno se održava svake godine druge subote u maju, ali je ovog puta komemoracija odložena za 31. jul zbog pandemije koronavirusa. Taj datum ujedno je i dan kada su stradale prve žrtve na ovom mestu. Reč je o 15 stanovnika sela Bobota, a u naredne dve godine ustaški preki sud Velike župe Vuka ovde je u smrt poslao meštane iz čak 61 mesta Srema i istočne Slavonije. – Poruka je i ove godine da se ovaj zločin ne sme zaboraviti, a ne sme se zaboraviti ni ovaj spomenik jer i on je nešto što nas opominje. Moramo nastojati da ga što pre obnovimo, a dok smo živi i zdravi treba da se sećamo naših predaka koji su dali svoje živote u borbi protiv najveće pandemije koja je zadesila čovečanstvo, a to je fašizam – rekao je predsednik UABA Vukovarsko-sremske županije Lazo Đokić. Spomen-park Dudik, kod kojeg se i ove godine okupilo nekoliko desetina poštovalaca an..

Nedavno smo pisali o tome da je u Opštini Lovas po prvi put konstituisano Veće srpske nacionalne manjine čija je želja da malobrojni pripadnici zajednice na području ove lokalne samouprave napokon počnu da se institucionalno okupljaju, druže i razvijaju. Ovoga puta smo i na terenu posetili Srbe u ovoj opštini da vidimo kako žive i koje probleme imaju. Opština obuhvata dva naseljena mesta i to Lovas i Opatovac. Oba sela nalaze se u zapadnom Sremu na obroncima Fruške Gore. Srbi u Opatovcu zajedno sa drugim narodima žive vekovima, a početkom dvadesetog veka bilo ih je više nego Mađara, Nemaca i Hrvata. Srbi se u Lovas doseljavaju najviše nakon Drugog svetskog rata, a kako je ovo mesto za vreme rata devedesetih bilo jedno od mesta velikih ratnih zločina paravojnih jedinica nad pripadnicima hrvatske zajednice, nakon rata veliki broj Srba napušta ovo selo i danas ih je svega nekoliko. Pod velikim pritiskom i teretom rata bili su i meštani Opatovca pa su i oni u velikom broju napustili ovaj ..

Projekat pod nazivom „Opuštanje uz Dunav“ Udruženje Plavi Dunav osmislilo je i realizovalo zahvaljujući konkursu INA – Zeleni pojas, a cilj svega bio je uređenje dela dunavske obale koji vodi od drvenog mostića do mesta koje stanovnici nazivaju Poretak. Završetak projekta, za koji je Plavi Dunav dobio sredstva u iznosu od 18 hiljada kuna, obeležen je radnom akcijom 24. jula. Iz ovih sredstava kupljen je i trimer pa je potez uz obalu oko već postojećih šumskih pešačkih staza najpre pokošen. Potom su postavljene i četiri betonske klupe koje gledaju prema drugoj po dužini evropskoj reci, a uz klupe su postavljene i betonske kante za otpatke. – Kao što i samo ime projekta kaže, cilj je da se ljudi ubuduće mogu opustiti ovde uz Dunav. Oni će ovde sada moći slobodno da prošetaju, da sednu da se odmore i da jednostavno uživaju. Naši meštani ovde i inače dolaze, a to možemo videti po postojećim drvenim stolovima i klupicama. Sa ovim našim košenjem i postavljanjem klupica ovaj prostor dobiće ..

Lišane Tinjske su naseljeno mesto u sastavu grada Benkovca i pripadaju Zadarskoj županiji. Na popisu stanovništva iz 1991. godine, naseljeno mesto Lišane Tinjske imalo je 375 stanovnika, od čega su Srbi činili više od devedeset procenata. Procentualno ta situacija i danas je nepromenjena, ali je u Lišanima Tinjskim svega oko šezdeset stanovnika većinom starije starosne dobi. Ono što im je, pored sve manjeg broja ljudi koji su se vratili da žive u selu, jedan od najvećih problema sa kojim se bore godinama nakon rata, jeste šut, građevinski otpad i smeće koji su, nakon obnove obližnjih hrvatskih sela završili upravo na njihovim imanjima. Iako je ta slika novonastalih deponija, stvorenih bez ičijeg znanja, dozvole ili samo pristanka, prvobitno bila u ravni sa porušenim i devastiranim kućama, vremenom su ih zemlja, rastinje pa i sam protok vremena donekle učinili manje primetnim. Pokušali su, kažu meštani Lišana, na sve moguće načine da izmole od lokalnih vlasti da im se sav taj otpad odv..

U Srpskom kulturnom centru u Vukovaru predstvaljen je još jedan projekat Odbora za kulturu Zajedničkog veća opština koji se ovaj put odnosi na prikupljenu nematerijalnu kulturnu baštinu Opštine Negoslavci. Na ovom projektu, odnosno knjizi koja je tom prilikom i promovisana, radili su Milica Šarčević, Veljko Maksić i Nebojša Vidović. Ovo je treća knjiga po redu iz projekta Prikupljanje nematerijalne kulturne baštine na teritoriji delovanja Zajedničkog veća opština, a sredstva za taj projekat obezbeđena su preko Pokrajinskog sekretarijata za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama. – Prva knjiga odnosila se na Opštinu Trpinja, druga na Opštinu Borovo i ova treća vezana je za Opštinu Negoslavci. Postoji mogućnost da se sve ovo na kraju objedini i da se iz svega toga izvuče neki običaj koji se recimo praktikuje na jedan način u jednoj sredini, a na drugi način u nekom drugom mestu. Kada sve to sažmemo dobićemo za određeni običaj neku sekvencu koja će kasnije biti nešt..

Gađanje glinenih golubova na ovim prostorima ima lepu tradiciju i velik broj ljubitelja, uprkos činjenici da se radi o veoma skupom sportu.Takmičenje u ovoj disciplini održano je sredinom jula i u Veri, na streljani koja se nalazi na tzv. Ledinama, a organizatori ovog takmičenja bili su Lovačko društvo „Fazan“ Vera i novoformirani Trap klub „Verac“. -U našem društvu imamo aktivnih 25 lovaca, od tog broja imamo i dosta mladih lovaca koji su nam se priključili poslednjih godina. Ovo takmičenje se održava po našem redovnom planu i programu za šta smo dobili i sredstva od Opštine Trpinja – istakao je predsednik Lovačkog društva „Fazan“ iz Vere Boško Stojanović. Na takmičenju u Veri prijavilo se sedam ekipa, a pored domaćih takmičara u ekipama su bili i strelci iz Bijelog Brda, Bobote, Trpinje, Ostrova i Borova. – Ranijih godina češće smo se okupljali na ovoj streljani, a u narednom periodu planiramo da se ovde sastajemo negde oko Petrovdana. U skorije vreme planiramo i rekonstrukciju na..

Nakon što je lokalna fudbalska sezona naprasno prekinuta pojavom pandemije koronavirusa, klubovi se već uveliko nalaze u fazi priprema za narednu sezonu čije je odigravanje pod znakom pitanja. Pauzu u rasporedu, fudbalski klubovi Negoslavci i Vuteks-Sloga iz Vukovara iskoristili su kako bi organizovali prijateljske turnire. U vukovarskoj „Rupi“ odigran je Memorijalni turnir „Slobodan Tišov Lujo“, a snage su ukrstili domaća Vuteks-Sloga, Fruškogorac iz Iloka, Sinđelić iz Trpinje i kombinovana ekipa opštine Markušica, odnosno igrači koji nastupaju za fudbalske klubove Sremac iz Markušice i Čelik iz Gaboša. Polufinalni susreti odigrani su u subotu. U veoma efikasnoj prvoj polufinalnoj utakmici Sinđelić i opština Markušica su nakon regularnih 90 minuta odigrali bez pobednika 3:3. Za Trpinjce su zabili dvostruki strelac Ognjen Knežević i Danijel Spasić dok je za Markušicu dva gola postigao Nemanja Erkalović, a jedan David Blagojević. Nakon penal serije, u finale su se plasirali igrači opš..

Fotografije je prvi objavio Radio Drniš na svojoj fejsbuk stranici, a komentari ispod objave sa natpisom: „Sramota! Grafiti govora mržnje u Drnišu. Gore ne može.. zar smo na to spali“ ovaj put su podeljeni. Dok jedni osuđuju ovakav čin, navodeći ga kao delo dece, maloletnika, pojednica, smatrajući da se istim šalje ružna slika koja sramoti sve Drnišane, drugi opravdavaju ovakav postupak ističući svoju nenaklonost prema Srbima. Ko je ispisao grafite još uvek nije poznato. The post Grafiti mržnje u Drnišu appeared first on srbi hr.

Društveni, kulturni i verski život Srba u zapadnoj Slavoniji primetno je živnuo poslednjih godina uz brojna dešavanja i manifestacije na kojima se zajednica okuplja, bilo da se radi o obeležavanju nekih značajnih datuma, bilo da se radi o obnavljanju crkava ili očuvanju identiteta. Sva ta okupljanja organizuju ili manjinska veća ili parohije unutar Eparhije pakračko-slavonske, a ona su nezamisliva bez organizacije Kolo srpskih sestara iz Medara i Trnave. Gde god da se nešto dešava na prostoru od manastira Jasenovac na zapadu do manastira Orahovica na istoku, žene iz ovog udruženja tu su da pomognu. Sve je počelo pre 12 godina kada se iz susedne Bosne i Hercegovine u rodni kraj vratila Ranka Milojković koja je u Bosanskoj Gradiški bila aktivna u humanitarnom udruženju Kolo srpskih sestara. Po istom modelu ona tada počinje da okuplja žene iz Medara i Trnave koji su dva praktično spojena sela, ali se nalaze na području dve različite opštine. Medari pripadaju Dragaliću, a Trnava Gornjim B..