Manifestacija je koncipirana tako da povezuje kulturno-umetnička društva koja u cilju očuvanja srpske tradicije i folklora deluju u Srbiji i Hrvatskoj.
– Ova manifestacija pokrenuta je u Srbiji, a mi smo članovi postali pre šest godina. Ovo je peti put da organizujemo „Đeram“ i svake godine beležimo sve veću posećenost. Od kada smo deo ove manifestacije, kao posledica, javlja se sve više dece članova društva. Nakon svakog Đerma imamo nove grupe dece koja se upisuju na folklor. Mališani imaju veliko interesovanje za folklor i ovom prilikom možemo da im se i zahvalimo jer folklorno društvo u našem mestu postoji zbog njih. Dolaze na probe, igraju i društvo živi zbog toga – rekla je predsednica KUD-a „Maldost“ Trpinja Silvija Radić.
Još jedno međunarodno druženje započelo je tako što su se folkloraši od predškolskog pa do srednjoškolskog uzrasta okupili ispred Crkve Vaznesenja Gospodnjeg u Trpinji i svečano prodefilovali selom. Zajedničkim velikim kolom označili su početak programa koji ..
U manastiru, u kojem se danas sabiraju preostali pravoslavni Srbi u Dalmaciji, kandilo monaškog života upaljeno je tek pre pet godina, kada je u ovaj manastir došao jeromonah Heruvim, sada novohirotonisani episkop osečkopoljski i baranjski, a posle njega i sadašnji nastojatelj manastira, jeromonah Kirijak (Vranješević).
– Manastir Svete Velikomučenice Nedelje je aktivan u ovim krajevima nepunih pet godina. Pre mog dolaska na mesto nastojatelja ove velike dalmatinske svetinje blagoslovom episkopa dalmatinskog Nikodima, boravio je otac Heruvim, koji je ovde mnogo uradio, a postavljen je blagoslovom tadašnjeg episkopa dalmatinskog Fotija, sada episkopa zvorničko-tuzlanskog. Monaški život teče i danas, hvala Bogu, što je smisao naše službe, da se podvižavamo, da se molimo, da ova svetinja živi, da držimo upaljeno kandilo, da misionarimo, propovedajuću reč Božiju. U ovoj svetinji dočekujemo i ispraćamo vernike, a otvoreni smo za svakog čoveka – pripoveda jeromonah Kirijak.
Život u manasti..
Hram svetog proroka Ilije je građen od otesanih kamenih blokova, a zajedno sa svojim stradalnim narodom stradao je i ovaj sveti hram. Rušen i obnavljan svedoči neuništvost crkve Hristove u apostolskoj zemlji Dalmaciji. Đevrske su klasično Bukovačko selo, a hram Svetog Ilije je centralna parohijska crkva.
– O nastanku hrama svedoče dva izvora, jedan po kojem stoji da je crkva izgrađena 1527. i drugi da je to bilo 1537. godine. Ne možemo sa preciznošću reći koji od ta dva izvora je tačan, ali je izvesno da je hram nastao u tom razdoblju od deset godina. Hram je posvećen svetom Iliji, to je dan kada obeležavamo i našu hramovnu slavu i vreme kada se ovde okupljamo u najvećem broju, ne samo mi koji smo ovde već i ljudi koji danas žive daleko od svog rodnog kraja. Po tome su Đevrske i najprepoznatljivije, po tom Ilindanskom saboru. U sklopu sela nalazi se još nekoliko zaselaka – Nožice, Gošić, Varivode i Zečevo. Iako svi zaseoci imaju zasebna groblja, svima im je ovo parohijska crkva i služ..
Hram Silaska svetog Duha u Vinkovcima sagrađen je 1793. godine u vreme kada je u ovom gradu bilo oko 50 srpskih kuća i jedan sveštenik. Malobrojni Srbi ovde su konstantno bili pod pritiskom austrijske carske vlasti i rimokatoličkog klera. Tako su na inicijativu katoličkog biskupa Filipa Stankovića, a uz blagoslov carice Marije Terezije 1772. godine proterani u Mirkovce.
Stara drvena crkva u Vinkovcima postojala je pre izgradnje novog hrama, odnosno još na početku 18. veka. Prema popisu iz 1756. godine zabeleženo je sledeće: „Šanac Vinkovci, broj kuća 8. Crkva svetog Nikolaja bila drvena, osvećena episkopom G. Spiridonom (Stibicom).“
Nakon izgradnje novog hrama prvo bogosluženje, a ujedno i osvećenje hrama, izvršeno je na praznik Usekovanje glave sv. Jovana Krstitelja 1793. godine sa blagoslovom karlovačkog mitropolita Stefana Stratimirovića.
Ikonostas crkve koji je ukraden 1991. godine rad je Stojana i Jakova Nedića iz 1811. godine. Parohijski dom u Vinkovcima podignut je 1804. godi..
Postojala je u Šidskim Banovcima drvena crkva i mnogo ranije, ali hram svete Petke završen je 1818. godine o čemu svedoči i zapis iznad severnih vrata crkve pa ja ovo bila prilika da se u ovoj godini obeleži značajan jubilej. Prvobitna ideja je bila da se godišnjica obeleži na dan hramovne slave 27. oktobra, međutim zbog nemogućnosti dolaska sremskog episkopa na taj dan odlučeno je da proslava bude održana 22. spetembra na praznik Svetih Joakima i Ane.
Parohija Šidski Banovci, zajedno sa parohijama Tovarnik i Ilok , jedine su crkvene opštine Sremske eparhije sa sedištem u Sremskim Karlovcima, a koje se teritorijalno nalaze u Hrvatskoj.
– Uvek rado dolazim ovde jer ovo je divan narod i trebamo očuvati naše svetinje koje se nalaze na ovim prostorima. I danas je bilo prekrasno i lepo slavlje. U temeljima ove crkve je naznačenje duhovnog preporoda ovoga naroda, čuvanja svoje kulture, vere, tradicije i običaja. Ovi meštani to svedoče do dana današnjeg, a mi smo učesnici ovog velikog slavl..
Kao što smo već ranije pisali, popularni turniri u malom fudbalu održavaju se u Markušici, Dalju, Borovu i Vukovaru. Najveći ovogodišnji problem je nedostatak igrača i ekipa, dok sponzora nikada nije bilo više. Takođe, povećani su i nagradni fondovi.
Markušica
Turnir pod organizacijom fudbalskog kluba „Sremac“ iz Markušice tradicionalno označava početak turnirske sezone i dobar uvod u jača takmičenja. Iako je od ova četiri turnira na markušičkom bio najmanji fond nagrada, deset ekipa navijačima je pružilo sasvim solidnu sportsku predstavu. Prvu nagradu u iznosu od 3.500 kuna osvojila je ekipa „Kafe Bar Uno Bata Borovo“ koja je u finalu savladala domaću ekipu „Markušica“ rezultatom 6:2. Čak pet golova u finalu postigao je Ratko Vajić koji je ujedno dobio nagradu za najboljeg strelca turnira. Na ovom turniru do polufinala su stigle jake ekipe iz Jarmine i Antina. Četiri nabrojane ekipe važile su za glavne favorite što su svojim igrama i uzbudljivim međusobnim utakmicama i dokazale. Prem..
Na području grada Obrovca nalaze se naselja Žegar, Bogatnik, Kaštel žegarski, Komazec i Nadvoda, Bilišani, Golubić, Gornji Karin, Krupa, Muškovci, Obrovac i Zelengrad. U pisanim ispravama Obrovac je prvi put pomenut 1337. godine. Turci ga zauzimaju 1527. dok 1647. godine obrovačku utvrdu i naselje podno nje zauzimaju i razaraju Mlečani.
Serdar Stojan Janković 1687. godine, trajno proteruje Turke iz Obrovca, dok 1848. obrovačka opština, kao prva među dalmatinskim opštinama, upućuje zahtev banu Jelačiću za sjedinjenjem Dalmacije i Hrvatske.
Pravoslavne svetinje u Obrovcu postoje, zabeleženo je, još od sedamnaestog veka, a sadašnji pravoslavni hram u srcu ovog grada sagrađen je u novije vreme, tačnije 1906. godine.
Nema mnogo sačuvanih istorijskih podataka, koji bi istoriografski posvedočili o viševekovnoj postojanosti pravoslavnih Srba u ovom gradu, jer su istorijska dešavanja uslovila da ovdašnja pravoslavna zajednica oduvek bude izložena stradanju. Zbog toga će mnoge istorijske činj..
Među brojnim mladima koji se u klubu bave ovim sportom su i braća Todorović, Nikola (13) i Andrej (9), oba prvaci države u svojim kategorijama. O tome kako je počelo njegovo zanimanje za dizanje tegova pričao nam je stariji brat.
– Dizanjem tegova počeo sam da se bavim pre dve godine. U školi je održana jedna prezentacija i pošto se tada nisam bavio sportom odlučio sam da probam i svidelo mi se. Bilo je i momenata kada mi se činilo da mi je dosadilo, ali s redovnim treninzima stvorila se navika i sada je sve u redu – započinje iskreno Nikola dok Andrej samo kratko potvrđuje da je na trening krenuo za starijim bratom.
Dižu težine veće i od vlastitih
Svaki početak je težak, ali vežbanjem i treningom dolazi i napredak što je slučaj i kod braće Todorović.
– U početku, prvih mesec ili dva, bilo je dosta naporno. Trebalo je savladati tehnike dizanja i dolazile su sve veće kilaže, ali kada sam to savladao posle je sve išlo lakše. U dizanju tegova postoje dve tehnike, trzaj i izbačaj. Obe s..
Nekadašnji Spomen dom bio je dom kulture u ovom mestu, a zajedno sa spomenikom odmah pored njega podignut je 1960. godine u znak sećanja na 150 meštana ovog sela palih kao žrtve fašističkog i ustaškog terora. Ovde su samo u jednom danu oktobra 1944. godine ubijene 54 osobe među kojima i deca između sedam i jedanaest godina. Njima u čast bio je podignut i Spomen dom koji je godinama bio jedan od najreprezentativnijih objekata u ovom kraju, ali je godinama unazad zjapio prazan i devastiran.
Otvaranjem konkursa Ministarstva regionalnog razvoja i fondova Evropske unije za područja naseljena nacionalnim manjinama u odnosu većem od pet odsto, u opštini Stari Jankovci videli su priliku da ovaj dom bude konačno obnovljen pošto je to jedini preostali društveni dom na području opštine koji nije obnovljen s obzirom na to da su već rekonstruisani domovi u Starim i Novim Jankovcima, te Slakovcima i Oroliku. Ministarstvo je odobrilo inicijalnih 250.000 kuna, a opština Stari Jankovci dodala je dodat..
Prvi podaci o Bršadinu su iz 1279. godine kada se ovo mesto javlja pod mađarskim imenom Boršod. Kao i većina mesta u ovom kraju i Bršadin je nekoliko puta kompletno raseljen i to pre i posle Turaka.
Srbi su ovde došli sredinom 16. veka (iako ih je bilo i ranije) i to sa gornjih slivova reke Drine, Neretve, Pive i Tare, a potom i iz Baranje, Mačve i Crne Gore. Početkom 18. veka imao je 40 srpskih domova, a tada se ovde pominje i crkva „stara, drvena, oblepljena blatom, svod nov od dasaka, pokrivena rogozom, trpeza i umivaonica od drveta.“
Ovu staru crkvu osvetio je mitropolit Sofronije Podgoričanin 1710. godine, dok je 40 godina kasnije (01. januara 1750.) osvećena nova crkva od strane pakračkog episkopa Sofronija Jovanovića koja je posvećena svetom arhangelu Gavrilu. Pre sadašnjeg ikonostasa koji je 1903. godine izradio Marko Peroš iz Zagreba ovde se nalazio stari ikonostas nepoznatog autora.
U zvoniku koji je podignut 1834. godine nalaze se dva zvona kupljena nakon Drugog svetskog ..