Pre četiri decenije osnovana prva srpska crkvena opština u pokrajini Baden-Virtemberg. Jubilej obeležen velikom smotrom srpskih horova. Prisutno nekoliko stotina vernika
Srpska pravoslavna opština u Štutgartu proslavila je četiri decenije postojanja i veoma uspešnog delovanja među mnogobrojnim Srbima koji žive u glavnom gradu pokrajine Baden-Virtemberg i okolini.
U okviru proslave, u evangelističkoj crkvi nedaleko od srpske crkve, pošto je naša crkva bila premala da primi nekoliko stotina vernika, održana je smotra crkvenih horova.
Ova manifestacija posebno je bila značajna za domaćine – crkveni hor Sveti knjaz Lazar iz Štutgarta, koji je baš na Vazneselje Gospodnje (Spasovdan) obeležavao svoju slavu. Sveštenik Bratislav Božović je ukratko opisao istorijat Crkvene opštine u Štutgartu, a posle njegove besede, nastupili su horovi srpskih crkava: Sveti Jovan Zlatousti iz Karlsruea, Vasilije Ostroški iz Frankfurta, Bogorodičin hor iz Ciriha, hor Sveti Stefan Dečanski iz Berlina i domaći Knjaz Lazar.
VLADIKA I NEMCI
SMOTRI je, pored mnogobrojnih ljubitelja horskog crkvenog pojanja, prisustvao i vladika srednjoevropski Konstantin i visoki zvaničnici iz redova diplomatije, kulturnog i javnog života ove zemlje. U publici je bilo i mnogo Nemaca, koji veoma cene umeće pravoslavnih horova.
Prema navodima Srpske pravoslavne crkve, začeci srpskog pravoslavlja na ovim prostorima vezuju se za početak prošlog veka, tačnije za 1910. godinu, kada su se prve srpske porodice doselile u okolinu Bremena. Zvanično, prvu službu Božiju na nemačkoj teritoriji služio je u logoru za srpske ratne zarobljenike na otvorenom prostoru u Osnabriku zatočeni sveštenik Milan Jovanović, 6. maja 1941. godine, a na mestu stradanja mnogobrojnih srpskih zarobljenika kasnije je podignuta mala spomen-crkva.
Aprila 1946. godine u Minhenu je osnovana prva srpska crkvena opština u Nemačkoj, jer veliki broj preživelih ratnih zarobljenika i civila oslobođenih iz koncentracionih logora, nije želelo da se vrati u komunističku Jugoslaviju.
Na vanrednom zasedanju Svetog sinoda u Beogradu 23 godine kasnije odlučeno je da se za prvog episkopa zapadnoevropskog i australijskog postavi vladika Lavrentije, sa sedištem prvo u Londonu, a kasnije u Dizeldorfu. Pod njegovim rukovodstvom, prateći sve veću potrebu da se novopridošlim Srbima koji su masovno dolazili na rad u Nemačku omogući duhovni život, osnivane se crkvene opštine i u Hanoveru, Dizeldorfu i Osnabriku.
Juna 1971. godine osnovana je Crkvena opština u Štutgartu za pokrajinu Baden-Virtemberg, gde su prvo u tuđim crkvenim objektima služeni pravoslavni obredi, da bi od 1992. godine Srbi u Štutgartu, na inicijativu neumornog misionara, sveštenika Slobodana Miljevića, prikupili sredstva za svoj hram. Udaljena samo 200 metara od Generalnog konzulata, crkva je godinama, zahvaljujući prilozima vernika, renovirana i ulepšavana ikonama, ikonostasima i drugim crkvenim relikvijama.
PEVAčI VERNICI
SVI prisutni bili su oduševljeni vrhunskim pojanjem duhovnih pesama srpskih, ruskih i bugarskih kompozitora.
Perfektne interpretacije nikog nisu ostavile ravnodušnim, a jedan nemački profesor bio je u čudu kada je čuo da su svi članovi horova amateri, odnosno vernici, koji pevaju iz ljubavi i poštovanja prema Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Ohrabruje i to što je među pojcima sve više mladih naraštaja.
