HARIS SILAJDŽIć PRIKRIVA ZLOčIN NAD SRBIMA U SARAJEVU

Osmišljenim manipulacijama predsedavajućeg Predsedništva BiH Harisa Silajdžića, čiji je jedini cilj satanizacija Srba i viktimizacija muslimana, nikada kraja. Ovaj put, Silajdžić je podsredstvom „Udruženja roditelja ubijene dece opkoljenog Sarajeva 1992-1995“ odlučio da tuži Republiku Srpsku (RS).
Takođe, podržao je njihovu inicijativu za izgradnju „Spomenika ubijenoj deci opkoljenog Sarajeva 1992-1995“ u Velikom parku, kako bi prikrio mesto zločina nad osmoricom vojnika JNA, za koji je lično odgovoran!
Udruženje je posebno angažovano „na prikupljanju dokaza, s ciljem podnošenja tužbe protiv RS“, a svoje aktivnosti provodi uz pomoć grada Sarajeva, Vlade Kantona Sarajevo (KS) i još nekih fizičkih i pravnih lica koja podržavaju njegov rad.

Falsifikovanje istine

Izgradnja spomenika u Velikom parku još jedna je u nizu manipulacija bošnjačke strane koja za cilj ima prikrivanje stradanja Srba u Sarajevu, ali i falsifikovanje istine.
– Na tom spomeniku naći će se imena srpske dece koju su muslimanski vojnici odveli iz stanova u koje se više nikada nisu vratila. Ta deca će biti proglašena – žrtvama četničkog agresora. A da ne pričam da se na ovaj način svesno prikriva stradanje srpske dece na Ilidži, u Hadžićima, na Grbavici, u Lukavici, Ilijašu… – kaže Mirjana Simanić, predsednica Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Istočnog Sarajeva.

Naravno, u Silajdžićevom kabinetu su se ponovo pobrinuli da sve uviju u veo „multietničnosti“, napominjući da je „udruženje multietničko jer okuplja roditelje ubijene dece Sarajeva bez obzira na nacionalnu pripadnost“.
I dok je, pod pritiskom visokog predstavnika i sarajevske čaršije, Srbima u Istočnom Sarajevu zabranjena gradnja spomen-obeležja u znak sećanja na Srbe stradale u Sarajevu, pomenuto Udruženje dobilo je sve dozvole za izgradnju „Spomenika ubijenoj deci opkoljenog Sarajeva 1992-1995“ u Velikom parku, na stratištu osmorice rezervista JNA. Izgradnji spomenika pod ovim nazivom usprotivio se čak i SDP Zlatka Lagumdžije, navodeći da su deca stradala i na Grbavici, Ilidži i Hadžićima, opštinama koje su tokom rata kontrolisali Srbi, te da bi zato spomenik trebalo da bude posvećen svoj deci.

Prijava u fioci

Prema informacijama do kojih su došle porodice zarobljenih, a potom ubijenih vojnika, nakon zarobljavanja, oni su odvedeni u Dom policije, a odmah potom streljani u Velikom parku u centru grada. Porodice mučki ubijenih vojnika veruju da su neki, danas visoki državni funkcioneri u Sarajevu, među kojima i Haris Silajdžić, odgovorni za podmuklo streljanje njihovih najmilijih. Imena 23 osumnjičenih navedena su i u krivičnoj prijavi koju su porodice stradalih, 18. juna 2004. godine, podnele Kantonalnom tužilaštvu u Sarajevu.
Međutim, i ova prijava kao i mnoge druge koje se odnose na zločine počinjene nad Srbima – još uvek je u fioci.

Imajući u vidu da su u aprilu 1992. godine u Velikom parku streljana osmorica rezervista JNA za čijim posmrtnim ostacima se do danas traga, prema Zakonu o nestalim osobama koji tretira i obeležavanje mesta stradanja nestalih osoba, izgradnja „Spomenika ubijenoj deci opkoljenog Sarajeva 1992-1995“ na ovom lokalitetu nije u skladu sa zakonom.
– Očita namera sarajevskih vlasti jeste da podizanjem spomenika na stratištu naših najmilijih prikriju stravičan zločin nad zarobljenim rezervistima. Mi smo bili prve žrtve u Sarajevu. Naši najmiliji su ubijeni u Velikom parku 22. aprila 1992. godine -ogorčeno je „Vestima“ rekla Staka Vukmanović, čiji je suprug Miladin streljan u Velikom parku.

Ona veruje da član Federalne komisije za traženje nestalih Amor Mašović, koji je istovremeno i poslanik SDA u Parlamentu Federacije, zna gde se nalaze posmrtni ostaci stradalih rezervista.
– Lično mi je rekao da mi ne može dati odgovor šta se desilo sa osam rezervista zarobljenih u Aerodromskom naselju, „jer nije vreme da javnost sazna“. Moj suprug, kao i ostalih sedmorica rezervista, zarobljeni su dok su išli ka Ilidži da iz kruga Instituta za rehabilitaciju izvuku ranjene i mrtve, koje su gađali snajperisti postavljeni unutar Instituta. Bez ispaljenog metka, žive, u Aerodromskom naselju, zarobili su ih pripadnici Teritorijalne odbrane. Puške su im ostale su u transporteru – veli Vukmanovićeva.