Prota Dušan Kolundžić rođen je 1. juna 1938. godine u selu Bučje kod Pakraca od oca Mirka i majke Milije. U Pakracu je 1952. godine završio tadašnju sedmoljetku – sedam razreda osnovne škole. Nakon toga pet godina je išao u Bogosloviju Svetog Save u manastiru Rakovica.
Po završenoj Bogosloviji upisuje Bogoslovski fakultet, gde je diplomirao 1963. godine, dok paralelno studira i Istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je diplomirao 1965. godine.
U periodu od 1966. do 1974. godine radi u Srpskoj Patrijaršiji (Patrijaršijskoj upravnoj kancelariji gde radi na poslovima u Beogradu i Patrijaršijskom dobru u Dalju) kao i Karlovačkoj bogosloviji (profesor praktične grupe bogoslovskih predmeta). Odavde odlazi u Diseldorf i postaje sekretar Eparhije zapadnoevropske Srpske pravoslavne crkve kada je i rukopoložen u čin đakona i prezvitera. Samo godinu dana po dolasku u Nemačku pokreće eparhijski list Crkva koji izlazi i danas. Činom protojereja biće odlikovan 1981. godine, a godinu dana kasnije postavljen je za arhijerejskog namesnika za južnu Nemačku. Pravom nošenja naprsnog krsta odlikovan je 1999. godine.
Sedamdesetih godina prošlog veka, zajedno sa tadašnjim episkopom zapadnoevropskim Lavrentijem, započinje kapitalni posao – izdavanje sabranih dela vladike Nikolaja Velimirovića. Zahvaljujući ovom poslu i predanom radu generacije Srba biće upoznate sa delima jednog od najumnijih Srba 20. veka.
Već 1977. godine postavljen je za paroha u Nirnbergu gde će ostati sve do penzionisanja u junu 2004. godine. U ovom gradu predavao je pravoslavnu veronauku u Jugoslovenskoj školi, a sa svojim parohijanima kupio je i adaptirao crkvu u Nirnbergu koja je tronosana 1999. godine.
Bio je aktivan kao pisac i izdavač. Prvi je u Srpskoj pravoslavnoj crkvi počeo da štampa i deli Parohijsko pismo. Njegova edicija „Mala religijska biblioteka“ štampana je u više od sto hiljada primeraka, a pored toga izdao je i sledeće knjige: Život Gospoda Isusa Hrista, Bogosluženje Pravoslavne crkve, Knjiga o Jovu, Jevanđelje po Luki, Zapovedni crkveni praznici kod Srba, Nedelje posnog i cvetnog trioda, te u dva toma sabrana Parohijska pisma.
Po penzionisanju i dolasku u Bijelo Brdo, ostaje i dalje aktivan u bogosluženju, misionarskom i pokloničkom radu. Oko sebe okuplja mahom mlađe sveštenike, ali i laike koji su bili aktivni na duhovnom i kulturnom polju. Priprema poklonike za manastir Hilandar, a u ovom periodu započinje još jedan kapitalni projekat, po blagoslovu tadašnjeg vladike osečkopoljskog i baranjskog Lukijana, koji uspešno privodi kraju. Reč je o izdanju Prvog šematizma eparhije osečkopoljske i baranjske koji je iz štampe izašao 2009. godine.
Čest je gost na mnogobrojnim programima duhovnog i kulturnog karaktera u Vukovaru i njegovoj okolini. Jedan je od prvih koji je pružio podršku u radu Srpskog kulturnog centra iz Vukovara gde će održati nekoliko promocija i predavanja.
Nakon odlaska iz Bijelog Brda boravi u Novom Sadu, služi u hramovima i manastirima bačke i sremske eparhije. Od 2002. godine bio je član Udruženja književnika Srbije, a za života bio je saradnik mnogobrojnih časopisa, internet portala, kao i urednik radio emisija. Svojim prijateljima i parohijanima redovno je slao božićne i vaskršnje čestitke sa osvrtom na ova dva važna događaja, ali i na trenutno stanje u svetu kao i unutar svog naroda.
Bio je oženjen Katicom, rođenom Miletić, iz Bijelog Brda sa kojom je imao dva sina, Mirka veroučitelja i Radomira sveštenika.
Prota Kolundžić preminuo je 29. aprila, nakon kratke i teške bolesti, u Nirnbergu gde će biti sahranjen u utorak 5. maja. Po sopstvenoj želji njegovi posmrtni ostaci, kada uslovi to dozvole, biće preneti u porodičnu grobnicu u Bijelo Brdo.
The post IN MEMORIAM protojerej-stavrofor Dušan Kolundžić (1938-2020) appeared first on srbi hr.
