Internet novine serbske još 2006. godine su objavljujući tekstove iz knjige profesora Predraga V. Ostojića “ čičina priča ili stradanje srpsko “ objavile spisak sa imenima oficira Ozne koji su učestvovali u hapšenju četničkog generala Dragoljuba – Draže Mihailovića.
U romanu profesora Predraga V. Ostojića “ čičina priča ili stradanje srpsko “ izneta je, do sada najpreciznija verzija zarobljavanja generala Draže Mihajlovića, koja je svoju potvrdu dobila iznošenjem podataka BIA od pre nekoliko dana, koje su objavili Politika i Blic .
“ Znači Draža je zarobljen u osvit jutra 13. marta 1946. u mjerstu Undrulja nedaleko od puta Uvac – Dobrun. Ujutro, tog dana, on je jednim vozilom prebačen prema Užicu, a kasnije prema Beogradu. Vijest o njegovom zarobljavanju javnosti je saopštio Aleksandar Ranković na zasjedanju Narodne skupštine tek 24. marta 1946.:
«Ja sam danas u mogućnosti, drugovi poslanici, da pred vama izjavim da je izdajnik Draža Mihailović od 13. ovog mjeseca u rukama organa narodne vlasti!»
Usledio je buran aplauz.
Kažu da je ministar finansija Sreten Žujović tada ushićen uzviknuo:
«Živio rukovodilac javne bezbjednosti, drug Ranković!»
Svi narodni poslanici u sali su ustali i burno aplaudrajući uzvikivali:
«Živio!»
Cjelokupnom akcijom je rukovodio Slobodan Penezić, a koordinirao Nikola Milovanović Grba. čuo sam da se i Jovo Kapičić negdje tog 13. marta pojavio u Dobrunu i Višegradu.
Imam ja zapisano nešto što je «Borba» 21. aprila 1946. objavila kao vijest ne pominjući generala Mihailovića.
«Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ odlikovana je grupa boraca i rukovodilaca Jugoslovenske armije:
Ordenom zasluga za narod I reda:
Svetolik Lazarević, p.pukovnik;
Slobodan Krstić, Milovan Pejanović, Živa čiklovan, Voja čolović, majori;
Savo Pređa, kapetan;
Jakov Dimić, poručnik;
Mile Bulajić, borac;
Oredenom bratstva i jedinstva I reda:
Vladan Bojanić, major;
Ordenom partizanske zvezde II reda:
Dragoljub Vasović i Radenko Mandić, majori;
Ordenom za hrabrost nagrađeni su:
Svetolik Lazarević, p. pukovnik; Dragoljub Vasović, Slobodan Krstić, Milovan Pejanović, Radenko Mandić, Živa čiklovan i Vladan Bojanić, majori;
Savo Pređa, kapetan;
Raša Nešovanović, zastavnik;
Mane Trkulja, stariji vodnik;
Zvonko Sitarić, vodnik;
Mile Bulajić, borac;
Orden zasluga za narod III reda:
đuro Šerbedžija, poručnik i
Nikola Miščević, potporučnik;
Ova grupa je, najvjerovatnije, na posredan ili neposredan način učestvovala u zarobljavanju generala Mihailovića.
Po kazivanju đorđa Nešića, direktnog učesnika akcije, tada majora i on je dobio Orden zasluga za narod I reda i Orden za hrabrost, ali nije u ovom spisku objavljen zbog partijske kazne koju je dobio neposredno poslije akcije.
Ja sam uvjeren da je ovaj dvadesetdvogodišnji major, poznat po brzom potezanju oružja, a po ličnom kazivanju 1982., to jutro lično ubio majora Vasiljevića i pratioca Kovača…
Evo još nekoliko odlomaka iz knjige profesora Predraga V. Ostojića “ čičina priča ili stradanje srpsko “
vest.asp?id=7801
vest.asp?id=7846
vest.asp?id=7962
vest.asp?id=8055
vest.asp?id=7753
