Jelena V. Sagalovič je izdvojena među drugim prevodiocima zbog posvećenog i istrajnog rada u protekloj deceniji na prevođenju dela savremenih srpskih pisaca nekoliko generacija.
Jelena V. Sagalovič se bavi književnim prevođenjem i do sada je na ruski jezik prevela, između ostalog, dela Miloša Crnjanskog, Danila Kiša, Svetlane Velmar-Janković, Vide Ognjenović, Mihajla Pantića, Ivane Dimić, Lasla Blaškovića i niza drugih autora. U uglednim književnim časopisima objavila je prevode priča i eseja velikog broja srpskih pisaca nekoliko generacija od polovine XX veka do našeg vremena.
Pored književnih prevoda, Jelena V. Sagalovič je prevela i nekoliko knjiga iz oblasti istoriografije, arhivistike i lingvistike sa srpskog na ruski jezik.
Kao urednica Izdavačke kuće „Rudomino“ iz Moskve, Jelena V. Sagalovič je uredila knjige nekoliko savemenih srpskih pisaca, kao i jednu antologiju prevoda savremene srpske književnosti.
U dosadašnjem prevodilačkom radu Jelena V. Sagalovič je posebno bila posvećena prevođenju knjiga modernih klasika Miloša Crnjanskog i Danila Kiša, dok je od savremenih pisaca najviše prevodila knjige Mihajla Pantića i Lasla Blaškovića.
Na ruskom jeziku u njenom prevodu objavljen je Dnevnik o Čarnojeviću Miloša Crnjanskog, kao i tri knjige Danila Kiša – romani Bašta, pepeo i Peščanik i knjiga novela Grobnica za Borisa Davidoviča. Jelena V. Sagalovič je bila među prevoditeljkama koje su radile na prevodu dveju knjiga izabranih priča Mihajla Pantića – Staromodni način udvaranja i Šta sam ja sebi. Jelena V. Sagalovič je prevela dva romana Lasla Blaškovića: Madonin nakit, objavljen u ruskom izdanju edicije 100 slovenskih romana, i Mrtva priroda sa satom.
Nagrada Srpskog PEN centra za najboljeg prevodioca srpske književnosti dodeljuje se od 1965. godine, a dobitnici nagrade su najznačajniji prevodioci srpske književnosti u proteklih više od pola veka.
