Još početkom 1989. godine u Sjedinjenim Američkim Državama osnovana je Albansko-američka građanska liga (AACL), kako se može videti na njihovoj internet prezentaciji. Cilj je bio da „aktivno lobira u zakonodavnoj i izvršnoj vlasti u SAD“ u skladu s američkim zakonima. NJihove aktivnosti su posebno intenzivirane poslednjih desetak godina, kad su postali vodeća albanska prolobistička organizacija i dobili uticaj ne samo u američkoj administraciji, već i u delovanju albanskog nacionalnog pokreta na Kosovu i Metohiji, južnom delu centralne Srbije, zapadnoj Makedoniji, na jugoistoku Crne Gore i u severnom Epiru u Grčkoj, tzv. Camerija, („zemlja Cama“ na albanskom jeziku). Posebno su zainteresovani za položaj Albanaca u pomenutim područjima Balkana.
Jedan od osnivača AACL-a je i bivši američki kongresmen italo-albanskog porekla DŽozef Diogardi, koji je rođen u Bronksu, gde živi oko 20.000 Albanaca poreklom s Kosova, a čiji glasovi i novac imaju uticaja na izbor kongresmena.
Diogardi je 1985. godine prvi put izneo pitanje Kosova u Kongresu u Vašingtonu. Zatim je 1989. sa Antalom – Tomom Lantošem posetio Albaniju. NJih dvojica su bili prvi američki političari koji su posle Drugog svetskog rata stigli u Tiranu. Ubrzo potom su DŽozef Diogardi, Robert – Bob Dol i još šest američkih senatora prvi put kročili na Kosovo i Metohiji. Diogardi je septembra 1996. opet išao u Albaniju, ali sa kongresmenom Bendžaminom Benom Gilmanom. Na zahtev Senata SAD, Diogardi 1998. ponovo ide u Albaniju i to na sever, da bi sakupio podatke o krizi na Kosovu i Metohiji. AACL po pitanju ove južne srpske pokrajine zastupa poznati svealbanski stav o nezavisnosti ističući pravo kosovskih Albanaca na samoopredeljenje i kroz postepeno prenošenje nadležnosti sa Unmikove administracije na lokalnu vlast.
Diogardijevi rade zajedno
Kao glavne protivnike nezavisnosti Kosova i Metohije AACL je označio Srbiju, Francusku, Grčku, Rusiju i Kinu. Osim toga, albanski lobisti, posebno Širli Kloj Diogardi, žena DŽozefa Diogardija, smatraju da su Amerika i međunarodna zajednica „prerano“ priznale demokratske promene u Srbiji.
Kad je o Crnoj Gori reč, AACL se zalaže za njenu što bržu nezavisnost. Smatraju da bi takvim ishodom i Kosovo pre postalo samostalno. Uvereni su takođe da bi Albanci u nezavisnoj Crnoj Gori manje bili izloženi prinudnoj asimilaciji i da bi pre dobili kulturnu i teritorijalnu autonomiju kao međukorak do otcepljenja.
Od vlasti u Makedoniji AACL traži decentralizaciju te bivše jugoslovenske republike, prihvatanje albanskog kao drugog zvaničnog jezika, davanje većih ovlašćenja i većeg dela poreskih prihoda lokalnim vlastima u albanskim većinskim sredinama, automatsko priznavanje statusa državljana svim osobama rođenim ili s dugim boravkom u Makedoniji i reforme vojske i policije.
U vezi albanske manjine u grčkom severnom Epiru – „Cameriji“, AACL navodi da tamo živi oko 80.000 Albanaca, od kojih su 50.000 pravoslavci, dok su 30.000 muslimani, kao i da je ta teritorija „anektirana Grčkoj 1913. godine posle balkanskih ratova“. Tvrdeći da su Albanci u Grčkoj izloženi represiji, AACL za njih, kao i za oko 500.000 Albanaca na privremenom radu, traži zakonsku zaštitu, „slobodu od prinudne asimilacije i vladine represije i mogućnosti za zaposlenje i školovanje na maternjem jeziku. Za grčke Albance zasad se u Vašingtonu ne traži teritorijalna autonomija, već priznavanje njihove narodnosti u Grčkoj, obnovu ljudskih i građanskih prava, pravo na upotrebu albanskog jezika, povratak imovine i pravo na povratak.“
AACL namerava da na to skrene pažnju državnoj administraciji SAD u doglednoj budućnosti, kao i da je to samo prvi korak u dugom procesu na koji Albanci moraju biti pripravni i koji bi doveo do internacionalizacije „problema Cama“. Svesni su ipak da to, kako se može videti na internet prezentaciji AACL-a, „neće biti lako zbog toga što je jak grčki lobi jedan od veoma bitnih prilikom reizbora za Predstavnički dom i Senat u SAD, dok Zapadna Evropa okleva da preduzme bilo kakav korak koji bi mogao da destabilizuje njene južne susede“. „Ali, diplomatski proces mora biti pokrenut i odigran u duhu standarda 21. veka ukoliko pravda, toliko dugo negirana Cameriji, konačno bude zadovoljena“, zaključuju u AACL-u.
