Patrijarh srpski Irinej pozvao je vernike da se u svetim božićnim danima usrdno mole za svu jednovernu braću i sestre u otadžbini i rasejanju, a posebno da srcem i dušom budu jedno sa mnogostradalnim pravoslavnim srpskim narodom koji verno čuva i brani svaku stopu svete zemlje Kosova i Metohije, koja mu je, da ne zaboravi nikada, darovana od Gospoda kao večni zalog. Prema njegovim rečima, burna vremena su dolazila i prolazila, a za sve to vreme naši preci su u svojim srcima neizbrisivo nosili Pećku patrijaršiju, Gračanicu, Bogorodicu Ljevišku, Banjsku, Dečane, Svete arhangele i na hiljade drugih svetih oltara širom Kosova i Metohije.
Pripreme za Božić počele su 40 dana pre 7. januara, Božićnim postom, koji predstavlja pročišćenje duha i tela.
Božić je praznik cele porodice i zato se očekuje da ona tokom prazničnih dana bude na okupu, a prati ga veliki spisak narodnih običaja, poput lomljenja pogače.
Srbi Božić obeležavaju od pamtiveka, a badnjakom, odnosno božićnim drvetom, u kuću se unose sreća, zdravlje i napredak.
Uz drvo se daruje i žito da bi naredna godina bila plodna.
Obavezno je i unošenje slame, a na taj način se prinosi žrtva duhu Hrista koji je i rođen na slami.
Na Božić se okuplja cela porodica. Tada se česnica okreće u smeru kretanja Sunca. Kao žrtva se najčešće prinosi prase, koje predstavlja nagradu ukućanima za četrdesetodnevni post.
Običaj nalaže da ukućani prvog gosta na Božić, položajnika, daruju poklonima i goste najbolje što mogu, jer on simbolizuje božanstvo.
Ljudi se u Srbiji pozdravljaju rečima „Hristos se rodi“, a otpozdravljaju sa „Vaistinu se rodi“.
Pored Srpske pravoslavne crkve, Božić 7. januara slave Ruska i Gruzijska pravoslavna crkva, beloruski i ukrajinski pravoslavci, Jerusalimska patrijaršija, Sveta Gora, starokalendarci u Grčkoj i egipatski Kopti.
Božić se 7. januara slavi i u Makedoniji.
