Tada 23.-godišnji Nikola Pašić je stigao u Cirih iz Beograda 1868. godine. Uz stipendiju srpske vlade, trebalo je da se obučava za građevinskog inženjera na Politehnici, ali Pašić zbog teškog savladavanja švajcarskog dijalekta poželeo je da ode u Nemačku da bi taj jezik zaista usavršio što je tadašnje nadležno ministarstvo odbilo. Tako je ostao u Cirihu i započeo studije na ETH.
Pašić je bio aktivan deo ovog radikalnog, revolucionarnog, u najširem smislu socijalističkog miljea. Posebno je bio blizak sa Svetozarom Markovićem (1846-1875), koji je takođe studirao na ETH-u i bio prvi Srbin koji se bavio temom socijalizma na novinarski način. U Cirihu organizovao je redovne sastanke srpskih studenata i držao predavanja na različite teme poput svesti, iskrenosti ili štetnosti psovki. Takođe je radio u štampariji koja je proizvodila socijalističke propagandne brošure koje su zatim krijumčarene u Srbiju.
Nakon šest semestra studija građevinarstva, Nikola Pašić je bez redovne diplome napustio ETH. Nakon kraćeg stažiranja železničke pruge Beč-Budimpešta, konačno se okrenuo politici. Bio je predsednik stranke Radikalne narodne stranke (Seljačka stranka) i ponovo bio premijer ili ministar spoljnih poslova (ili oboje), sve do smrti 1926.
Plaketa u Cirihu i dalje pamti Nikolu Pašića i njegovo vreme kao student u Cirihu. Ploču je darovalo 1939. godine Švajcarsko-jugoslovensko udruženje, a podržali su ga profesori ETH, pre svega Leopold Ružička (1887-1976), koji je iste godine dobio Nobelovu nagradu za hemiju. Spomen-ploča nalazi se u ulici Seilergraben br. 9 u Cirihu, gde je Pašić živeo za vreme studija na Politehnici.
Maturu Nikole Pašića možete naći u arhivu Univerziteta ETH u Cirihu.
Informacije o spomen-ploči na Seilergrabenu mogu se naći u Gradskom arhivu u Cirihu.
Za portar Rasejanje.info Violeta Aleksić, radio Krug
