I pored svih maltretiranja da ništa ne napiše; i pored svih sabotiranja da, ako što i napiše, da to ne objavi; i pored svih mjera, koje su preduzete od pet država da mu se objavljene knjige unište, uhapse ili pokriju ćutnjom – Akademik Burović je uspio do sada (juni 2011) da objavi ništa manje već 108 knjiga i da svojom umjetničkom rečju, svojom naučnom istinom, sensibilizira, digne na noge i angažuje u diskusiji cio svijet, iz države u državu i sa kontinenta na kontinenat, na svim jezicima i preko svih medija.
Svojim disidentnim književnim stvaranjem (setite se samo njegove poeme BOJANA, Dubrovnik 1952!), on je izazvao titoističke vlasti eks-Jugoslavije da ga uhapse i da više puta pokušaju da ga i fizički likvidiraju. Dan-danas Titoisti nastavljaju borbu protiv njega iz Beograda, Podgorice i Skoplja, otvoreno i maskirano, upotrebljavajući svestrano svoje albanske sluge, posebno nekakvog Bahri Brisku, koji je protiv našeg Akademika objavio već po drugi put čitavu antologiju psovki, laži i kleveta, falsifikata i intriga.
čim se spasio jugoslovenskog zatvora, na putu za SSSR, Akademik Burović je prebjegao u Albaniju, ali i tamo intervenišu Titoisti i otvoreno traže od albanskih vlasti da im ga vrate ili likvidiraju. Pošto im propadoše pokušaju da im ga vrate, Enverovci ga uhapsiše i osudiše kao osobu koja je u Albaniji jezikom i svojim djelima pretstavljao ideološku i političku diversiju (diversionin politik dhe ideologjik) – tako piše u Presudi, kojom su ga kaznili ništa manje već 43 godina monstruoznog zatvora, pa su više puta pokušali i da ga fizički likvidiraju.
Pošto je izvukao živu glavu iz albanskog monstruoznog zatvora Bureli i stigao u Švajcarsku, gdje mu je odmah dat status političkog emigranta, kidajući zalogaje hljeba od svojih usta i usta svoje djece, on je nastavio da piše i objavljuje svoja djela ne samo na polju književnosti, već i na polju publicistike (kojom raskrinkava titoizam i enverizam!), pa i na polju nauke, balkanologije i – posebno – albanologije, dokazujući nam nedvosmisljeno njegovim albanološkim tezama (od Albanaca proglašene za crne teze!) da Albanci nisu nigdje na Balkanu autohtoni, ni u samoj Albaniji, kamoli na Kosmetu i ma gde drugo, da nisu ni sljedbenici Ilira, kamoli i Pelazga.
Cjelokupno stvaranje Akademika Burovića, posebno ovo naučno, stavilo je u pokret albanske falsifikatore istorije, posebno kad su vidjeli da se njegove albanološke teze usvajaju po svijetu i od naučnih institucija, universiteta i akademija, pa i od nekih trezvenih albanskih naučnika, koji su i sred Tirane istupili u odbranu albanoloških teza Akademika Burovića, izjavljujući i sami da je pretendiranje za autohtoniju absurditet, a pretendiranje za genealoško porijeklo od Ilira i Pelazga – politička propaganda vladajuće antinarodne, terorističke klike Envera Hodže i njegovih sljedbenika. Ovi su Akademika Burovića proglasili za najvećeg savremenog albanologa, za Mandelu Albanije, za heroja, za genija, pa i za sveca.
Lično predsjednik Albanije Ramiz Alija, koji je tada, poslije smrti E.Hodže, bio i šef Partije rada Albanije, organizira kampanju protiv Akademika Burovića, pa i atentate, sâm i u saradnji sa svojim homologom u Beogradu. On angažuje da pišu protiv našeg Akademika najsnažnija albanska pera, lično Ismaila Kadare, Adema Demaçi, kao i svoje profesore, doktore i akademike. Pošto mu je Akademik Burović savladao ova pera, Ramiz Alija, sa svojim lažima i falsifikatima, silazi mu i sâm na megdan, ali ga naš Akademik odmah nokautirao svojim stručnim odgovorom, dokumentima i činjenicama pa se više Ramiz Alija nije čuo živ. Tada je R.Alija nahuškao protiv Akademika Burovića čitav čopor piskarala da pišu i laju protiv njega svakakve besmislice, pa i da je naš Akademik, dok je bio u zatvor u Burelju (Albanija) ubio u BiH ništa manje već 350.000 muslimana! On regrutuje protiv Akademika ne samo albansku ološ, već i akademikove rođake (Agim Spuža je istupio i preko I-N SERBSKIH!), i rođenog brata – Hajra, kapetan JV i sekretar partijske organizacije Mila Ðukanovića, pa i rođenu djecu – kćerku, masakriranu u Albaniji od Ramiza Alije i njegove kriminalne enverističke klike.
Albanska mafija je pozvala i preko interneta svoje junake da pođu u Ženevu i da ga ubiju. Lično Kadri (Os)mani, poznat kao albanski marksist-lenjinista i veliki pisac, isto tako preko interneta, očitao mu je i opelo.
Dana 01. jula 2009. godine, ne samo što su mu spalili cio tiraž 4 nova izdanja, već su na Akademika Burovića izvršili i atentat sred Tirane. Akademik je to odmah denoncirao i štampi i srpskim vlastima, pa i švajcarskim, ali niko o tome još nije ni riječ prozborio preko medija, ni o spaljenim knjigama ni o atentatu, jer albanska mafija, svojim droga i prostituta-dolarom, svezuje svima i ruke i oči i jezik. Izuzetak čini beogradski TABLOID, poznat kao list protiv mafije!
Do sada su o njemu i njegovim knjigama napisane na hiljade studija, članaka, eseja, recenzija, portreta i reportaža, intervjua. Na hiljade su napisi u kojima se on i njegovo stvaranje spominju, tretiraju, citiraju. Samo su knjiga za njega i njegovo stvarenje do sada napisane preko 120: pro i protiv njega. Neke od prve do posljednje stranice. Druge imaju ne samo jedno, nego i više poglavlja, isključivo o njemu i njegovom stvaranju. Treće imaju koji pasus, koju konstataciju, koju pohvalu ili – koju intrigu, psovku, prostačku, najprljaviju, jer to su njihovi argumenti protiv Akademika Burovića, to su njihovi argumenti da su autohtoni, Iliri, pa i Pelazgi.
Evo lista knjiga pro i protiv akademika, prof. dr Kaplana Burovića:
01. AJTIć, Ajka: 101 DJELO AKADEMIKA BUROVIćA,- Ulcinj 2009. Sadrži prilično opširnu biografiju Akademika, listu njegovih do tada objavljenih djela i listu djela objavljenih za i protiv Akademika, kao i nekoliko citata od značajnih ličnosti, koji su se izrazili za njega.
02. AJVAZI, Fejzi: AGJENTI KAPLLAN R.,- Priština 2009. Nastojava da nam dokaže da je Akademik agent UDB-e, poslat u Albaniji sa misijom da ubije E.Hodžu i da mu uzme vlast.
03. AKADEMIA E INTELEKTUALËVE SHQIPTARË E SHKENCAVE DHE E ARTEVE (AKADEMIJA NAUKA I UMJETNOSTI ALBANSKIH INTELEKTUALACA): SHKENCAT DHE ARTET SHQIPTARE (NAUKE I UMJETNOSTI ALBANSKE), God. I, Br. 1-4, Priština-Istanbul-Tirana 1992. Službeni časopis Akademije, koji se objavljuje na albanskom, engleskom i turskom jeziku. U njemu se iznosi organika te Akademije i tu piše da je Kapllan Resuli (pseudonim Kaplana Burovića) kao književnik proglašen za POčASNOG čLANA te Akademije. Kao naučnik-albanolog imenuje se na dužnost sekretara Otsjeka te Akademije za albanski jezik i književnost i dodjeluju mu se naučni činovi profesor i doktor. Kao sekretar otsjeka, po Statutu, on je automatski i potpresjednik te Akademije. Isto tako piše da je Akademik Burović i član Redakcionog obdora (Editorial board) te Akademije nauka i umjetnosti.
04. ALBANSKI BURŽUASKI INTELEKTUALCI: OTVORENO PISMO,- Lucern (Švajcarska), 19. juni 1995 (pečat na koverat, kojim su to pismo poslali Akademiku). Jedna grupa albanskih buržuaskih intelektualaca u Švajcarskoj, porijeklom iz Albanije, Srbije (Kosmet), Makedonije i Crne Gore, na čelo sa katoličkim raspopovićem Ndue Sinishtaj i eks-komunistom Mustafa Xhemaili, po instrukcijama albanskog SIGURIMI-a i jugoslovenske UDB-e, čim je Ak. Burović izjavio da po nacionalnosti nije Albanac, već Jugosloven (Cnogorac), sročili su ovo OTVORENO PISMO na srpsko-hrvatskom jeziku, štampali kompjuterom, namnožili fotokopiranjem, pa su je razdali svukud po svijetu u slovenskim sredinama, da bi nahuškali protiv Akademika i njegovu braću po krvi. To je pismo puno svakakvih bljuvotina, i najprljavijih, pa i protiv Njegoša. Akademiku su pripretili da će ga i ubiti, slomiti mu glavu. Na to im je Akademik odgovorio objavljivanjem tog pisma faksimilno u njegovoj knjizi NJEGOŠ I ALBANCI, Ženeva 2002.
05. ALIA, Ramiz: UNË, RAMIZ ALIA, DËSHMOJ PËR HISTORINË (JA, RAMIZ ALIJA, SVJEDOčIM ZA ISTORIJU),- Priština 1992. Ramiz Alija je do 1992. godine bio šef vladajuće Partije Rada Albanije («komunističke») i predsjednik Republike. On kleveće i bezobrazno laže protiv Akademika Burovića, nastojavajući da provocira kod ljudi misao kao da je Akademik bio u službi UDB-e i, tobože, da su ga zato uhapsili. Ramiz Alija zna sasvim dobro da je Akademik hapšen potpuno nevim, kao glavni pretstavnik političke i ideološke diversije (Vidite Optužnicu!), znači – kao disidentni književnik, a i po zahtjevu zvaničnog Beograda, Josipa Broza Tita i njegove UDB-e, kao uslov da se između Jugoslavije i Albanije uspostave diplomatski odnosi na rang ambasada, što sada priznaju i sami Albanci, pa i oni neprijateljski raspoloženi prema Akademiku. (Vidite na ovoj listi kod RATKOCERI, Gani Demir!). Od značaja je što se u čitavom ovom djelu Ramiz Alija bavi samo Ðerđom Fišta i Kaplanom Resuli, jer drugih neprijatelja kalibra ovih nije imao ni on niti njegov Enver Hodža.
06. ANONIMUS: HISTORIA E KOSOVËS (ISTORIJA KOSOVA),- Istanbul 1991. Akademik Burović je jedini književnik koji se tretira u ovoj istoriji. Isto tako i njegov roman IZDAJA je jedino književno djelo koje se tu spominje. Albanski autori ovog djela se ponose Akademikom i njegovim romanom, kao izuzetno značajnom ličnošću kulture i istorije Kosova.
07. ANONIMUS: HISTORIA E LETËRSISË SHQIPTARE (ISTORIJA ALBANSKE KNJŽEVNOSTI),– sajt MJEKSIA-GRUP, 20 janar 2010. Tu, između ostalog, piše: Počeci seriozne proze na Kosovo mogu se datirati u periodi 1956-1960. Jedno pokoljenje albanskih mladih autora počeše da objavljuju ovdje, u jedno vrijeme kad u samoj Albaniji kvalitativno stvaranje bješe ugašeno pod teškom rukom stalinizma. Među glavnim proznim piscima ovog prvog pokoljenja bili su Kaplan Resuli (rođen 1934), poznat i kao Kaplan Kaluši, Adem Demači (r. 1936), Anton Pašku (1937-1995), Azem Škreli (1938-1997) i Ramadan Redžepi (r. 1940). Za ovu grupu albanskih intelektualaca uslovi nisu bili bolji od onih u Albaniji…ovo prvo pokoljenje, koje je postavilo temelje prozi na Kosovo, uništeni su politički…Od njih petorice, samo dvojicu, Anton Pašku i Azem Shkreli-a, nije snašlo ništa. Adem Demači je uhapšen od srpskih vlasti 1958, Ramadan Redžepi je prebjegao u Švedskoj, dok je Kaplan Resuli učinio gorku grešku što ode u Albaniju (po izlasku iz jugoslovenskog zatvra,- I.V.), gdje, poslije izvesnog vremena, videće sebe u zatvor. Od ovog namjernog rastrojstva čitavog pokoljenja književnika, za mnoge godine zatim albanska proza na Kosovu neće postići kakav zadovaljajući stad. Ovaj gubitak za albansku književnost osjeća se i danas.
08. ANONIMUS: HISTORI E LETËRSISË SHQIPTARE (ISTORIJA ALBANSKE KNJŽEVNOSTI), na sajtu, 20.06.2010: Jedan drugi prozni pisac, koji je izašao poslije godina interniranja jeste Kapllan Resuli (r. 1934), poznat i imenom Kapllan Kallushi. Resuli je rođen u Ulcinju i studirao u Shkup (Skopje). Diplomirao se 1957. Prve pripovijetke su mu objavljene u književnom časopisu Kosova Jeta e re. Resuli se ističe u prvom pokoljenju serioznih proznih književnika Kosova, pokoljenje koje se pojavilo u književnosti na kraju pedesetih godina, a koje srpske vlasti primoraše politički da ćute. Od drugih ovog pokoljenja, Adem Demaçi (r. 1936) uhapšen je 1958, Martin Camaj (r. 1925) emigrirao je u Italiji, Ramadan Rexhepi (r. 1940) pobježe u Švedskoj, dok su Anton Pashku (1937-1995) i Azem Shkreli (r. 1938) pali u ćutnji. Sam Resuli, poslije godinu ipo dana zatvora, učini fatalnu grešku i 1959. godine pobježe, misleći da će naći slobodu u Albaniji. Emigrirajući iz Jugoslavije plivanjem preko rijeke Bojana, predade se albanskim vlastima, koje ga poslaše u koncentracioni logor u okolini gradića Ljušnje, gdje su ga držali dvije godine. Poslije ovoga, u šezdesetim godinama, dobio je prava kao književnik i stiže da objavi prozu u organima štampe Nëntori i Drita. Među njegovim knjigama ove periode su roman od 392 stranica IZDAJA, Tirana 1965, za koji se najviše spominje; jedna zbirka pripovijedaka za Kosovo sa naslovom ODJEK KORABA, Tirana 1968, i novela ZMIJA, Tirana 1969. Godine 1966. Resuli po prvi put stupa u konflikt sa vlastima zato što se otvoreno izrazio kritički protiv Ismaila Kadare. Optužen kasnije za izdaju (neprijateljska agitacija i propaganda), kažnjen je 1970. sa 15 godina teškog zatvora, rok ovaj koji mu je produžen do 43 godina. Na kraju je pušten iz zatvora 1991. godine i interniran u selo Pljuk, u blatišta Muzećeje. Sada živi kao politički emigrant u Ženevi, Švajcarska, gdje je objavio mnoga nova djela, počinjući sa zbirkom pjesama ZRACI NADE ».
Izgleda da je ova Istorija sastavljena u Jugoslaviji i od autora koji nije smio da se izrazi ni protiv albanskih, niti protiv jugoslovenskih vlasti, što se dokazuje činjenicom prikrivanja istine hapšenja Akademika Burovića u Albaniji, potražnjom jugoslovenskih vlasti kao uslov da se između Jugoslavije i Albanije postave diplomatski odnosi na rang ambasada.
09. ARBNORI, Pjetër: LUFTA PËR TË MBETUR NJERI (BORBA DA SE USTRAJE KAO čOVJEK),- Tirana 2000. Albanac P.Arbnori je bio u istoj ćeliji zatvora u Burelju sa Akademikon Burovićem. Poslije zatvora je izabran za Presjednika Parlamenta tzv. «demokratske» vlade. Piše pozitivno za Akademika Burovića, kaže da je i u zatvorskoj ćeliji pisao i priznaje ga kao istaknutog disidentnog albanskog književnika.
10. ARBNORI, Pjetër: 10.300 DIT E NET NË BURGJET KOMUNISTE (10.300 DANA I NOćI U KOMUNISTIčKIM ZATVORIMA),- Tirana 2003. U govoru Si shkruaja në burgun e Burrelit (Kako sam pisao u zatvoru Burelja) – održanom na Universitetu Rima La Sapienza, 25.11.1996. godine, spominje akademika Burovića kao disidentnog književnika, koga je lično poznavao iz zatvora u Burelju, a za koga svjedoči da je isto tako pisao u zatvorskim ćelijama. Zaboravio je samo da kaže da je ovaj Resuli jedini od uhapšenih književnika, koji je uspio i da objavljuje iz ćelije ovog najmostruoznijeg zatvora.
11. BAJRAMI, dr. Hakif: ISMAIL HASAN AJETI-BUSHI (ISMAILJ HASAN AJETI-BUŠI),- Priština 1999. Albanski akademik Bajrami kljeveće protiv Akademika Burovića, pa mu poriče i autorstvo romana IZDAJA, ali priznaje tom romanu vanredne idejno-umjetničke vrijednosti dok za Akademika Burovića isto tako priznaje da je bio jedna vanredna ličnost, koga su Albanci obožavali, jer je simbolizirao porušene ideale jedne čitave generacije.
12. BAREZE, Fortunata: AKADEMIK BUROVIć SVJEDOčI,- otvoreni intervju od 30 minuta, na italijanskom jeziku, prenet preko Televizije Bari (Italija) u maju 1993. Intervju je učinila lično direktorica te RTV, pošto je u listu Baria LA GAZZETTA DEL MEZZOGIORNO nekoliko meseci uzastopno čitala članke o Akademiku Buroviću i njegove pjesme, koje su mu tamo objavljene. Akademik je za taj intervju pozvan iz Ženeve. Tom je prilikom dočekan i u studio TELENORBE, ali su tamo intervenisali odmah albanski mafijaši i, već od TELENORBE spremljeni intervju, nije prenet.
13. BCHER GROUPPE: LITERATUR (Serbich), 22 July 2010, izdanje BOOKS LLC, stranica 182, pored ostalih srpskih književnika, tretira na engleskom jeziku i Ak. Burovića.
14. BCHER GROUPPE: LITERATUR (Albanisch), 22 July 2010, izdanje BOOKS LLC, stranica 160, pored ostalih albanskih književnika, tretira na engleskom jeziku i Ak. Burovića.
15. BERISHA, Nazmi: 20 VITE NË BURGJET E SHQIPËRISË (20 GODINA U ZATVORIMA ALBANIJE),- Oslo (Švedska) 1990, drugo izdanje u Berat (Albanija) 1995. Albanac N.Berisha lično poznaje Akademika Burovića iz internacije i zatvora u Burelju. Piše za njega sa jednim posebnim poštovanjem i obožavanjem, priznajući ga za Emigrantra Br. 1 u Albaniji. Njegova je knjiga prevedena na engleski i predata Organizaciji Amnesty Internationale sa molbom da intervenišu za oslobođenje Akademika iz zatvora. Po objavljivanju te knjige u svijetu je stvoreno tzv. Pitanje Resuli i počele demostracije za njegovo oslobođenje ne samo preko štampe, već i pred albanskim ambasadama. Zahvaljujući ovome i intervenciji Peresa de Kuelara, tada generalni sekretar OUN, Akademiku je spašen život i pušten iz zatvora, jer su se Enverovci spremali da ga fizički likvidiraju.
16. BRISKU, Bahri: Kapllan Resulët kanë qenë dhe mbeten agjentë të UDB-së (Kaplan Resulovci su bili i ostaju agenti UDB-e),- list JEHONA, Tirana, 10. maj 1993. Dug intervju na tri strane tog enverovskog lista, isključivo o Akademiku Buroviću, učinjen Albancu iz Ulcinja B.Brisku, poznat kao dvojni agent (jug. UDB-e i alb. SIGURIMI-a, izašao je i pred sud u Tetovo kao svjedok Udbine Optužnice protiv Akademika!!!). Za intervju Bahrija je pozvan iz Beograda u Tiranu, da bi uz instrukcije SIGURIMI-a napravio tu antologiju laži, spletkarenja, falsifikata i najnižih, najprljavijih psovki, uvreda, koje se čine Akademiku ne samo da bi denigrirali albansku javnost i bacili ga protiv njega, već i da bi provocirali Akademika da se lično obračuna sa njim. U to vrijeme albanske su vlasti mislile da će Akademik u Švajcarskoj mobilizirai Albance i prethoditi im u oružanom napadu na Albaniju. Isto su to mislile i jugo-vlasti, samo što su ovi očekivali njegov napad na Jugoslaviju. Akademik je Bahriju odmah bacio na sud u Ulcinju, 1993. Njegovu tužbu su Udbaši prošetali do Prištine (tobože su mislili da Bahrija tamo živi, a imali su ga svakodnevno pred nos tu, u Ulcinju!) da bi i ovim putem pokazali i dokazali Albancima da Akademik Burović nije Albanac, već Srbo-Crnograc, pa i da mu pravo prezime nije RESULI, već BUROVIć. Sve do 1997. godine oni nisu uzeli tu tužbu na razmatranje, provocirajući ovako Akademika da se lično obračuna sa Bahrijom, da bi ga za to opet uhapsili i tako ga likvidirali. Pred sudom Bahrija je priznao da je lagao i zamolio Akademika da mu oprosti. Akademik mu oprosti, tražeći kopiju sudskog zapisnika.
17. BRISKU, Bahri: POLEMIKË LIDHUR ME FALSIFIKIMET SHKENCORE KUNDRA SHQIPTARËVE TË KAPLLAN BUROVIQIT (POLEMIKA U VEZI NAUčNIH FALSIFIKATA KAPLANA BUROVIćA PROTIV ALBANACA),- Ulcinj 2006. Knjiga je u stvari objavljena početkom 2011. Autor, umjesto da mu je zahvalan što mu je Akademik oprostio onu antologiju svakakvih izmišljotina i kileveta, laži i falsifikata, psovki i uvreda, iz 1993. godine, u novoj knjizi ih ponavlja, pa im dodaje i nove falsifikate, laži, pasovke, uvrede, moguće misleći da time dokazuje da su Albanci autohtoni, Iliri i Pelazgi. Ova paskvila je tako prljavo napisa, da nema slične na svijetu. Očito se vidi da ovi Albanci, pošto su mu izazvali prvi infarkt miokardis i propao im je pokušaj da mu 2009-te izazovu drugi, eto gde nanovo čine sve da mu ga izazovu, ili da ga provociraju da se Akademik lično obračuna sa njim, da bi ga tako preko pravosuđa likvidirali. Nadamo se da će On imati predoči ovo i da će ga ponovo baciti na sud. Isto tako se nadamo da mu ovaj put sigurno neće oprostiti.
18. BRISKU, Bahri: KUSARËT DHE DETARËT SHQIPTARË,- Kleveće i falsifikuje, vređa i ponižava, intrigira i provocira protiv Akademika, završavajući sa rečima: Ja sam kao Albanac objavio tri fejtona protiv ovih antinacionalnih izopačavanja njegovih (Akademika Burovića,- I.V.), ali ovo je malo, zato treba da svaki intelektualac, koji se bavi ovom temom, da se suprotstavi njegovim napisima.
19. BUÇPAPAJ, Skënder: TAKIMI I PARË ME SHKRIMTARIN KAPLLAN RESULI (PRVI SUSRET SA KNJIŽEVNIKOM KAPLAN RESULI),- intervju od 45 minuta, prenet februara 1994 preko RTV Albanije. Albanac S.Buçpapaj je poznat kao pjesnik, tada je bio direktor RTV Albanije, kasnije ambasador Albanije u Švajcarskoj, sada glavni urednik albanskog lista BOTA SOT (Cirih) i NACIONAL (Tirana). Jedan od rijetkih Albanaca, koji rijetko objavljuje koješta iz pera našeg Akademika i njegovih prijatelja. Govori najpohvalnije o Akademiku. Do tada nijednom književniku RTV Albanije nije priredila jednu ovakvu tele-reportažu. Intervju je izazvao buru oduševljenja u Albaniji i albanskoj dijaspori, ali i bijes Enverovaca. Ljudi su napuštali posao i okupljali se da gledaju televizor. Lično Fatos Nano, predsjednik Vlade Albanije, ide u Ženevu, izvinjava se Akademiku javno i poziva ga da se vrati u Tiranu. Sa svih strana Akademiku stižu čestitke, dok se ovaj intervju ponavlja više puta od te Televizije.
20. BUNJAKU, Rexhep: 50-VJETORI I LIKUIDIMIT TË NDSH (50-TO GODIŠNJICA LIKVIDIRANJA SEPARATISTIčKE TAJNE ALBANSKE ORGANIZACIJE NA KOSOVU),- Priština 1996. Albanac R.Bunjaku poznaje Akademika iz zatvora u Idrizovo (Makedonija). Instruiran od albanske političke policije Sigurimi laže i kljeveće protiv Akademika besmislice, gegajući se iz jedne kontradikcije u drugu. Ipak priznaje da je Akademik svojim herojskim držanjem u taj zatvor nadahnjivao sve ostale da se odupru policijskom teroru. Štaviše, da su oni, u zatvoru, i poslije njegovog puštanja iz zatvora, duž mnogih godina, živeli i nadahnjivali se njegovim heroizmom.
21. BUROVI, Dushi: TRADHTIA – historiku i romanit (IZDAJA – istorija romana),- Ulcinj 2003. Piše istoriju romana IZDAJA i o intrigama albanskih šovinista i rasista, koji nastoje da poreknu autorstvo Akademiku.
22. BUROVI, Shani: AKADEMIKU PROF. DR. KAPLLAN RESULI – bibliografija objavljenih djela.- Ženeva 1994.
23. BUROVI, Shani: VEPRAT E AKADEMIKUT RESULI (DJELA AKADEMIKA BUROVIćA).- Ulcinj 2002. Katalog objavljenih knjiga, sa faksimilom korice i kratkim opisom djela.
24. BUROVI, Shani: BABAI I KOSOVËS (OTAC KOSOVA),- Ulcinj 2004. Objavljuje se Optužnica albanskih vlasti protiv Akademika Burovića, na bazi koje je osuđen na 43 godine zatvora. Uz Optužnicu su i konstruktivni komentari, od kojih se jasno vidi da je Akademik kažnjen potpuno nevin, a po zahtjevu iz Beograda. Nevinost je Akademiku priznala i Narodna skupština Albanije sa Zakonom Br. 7514, dana 30.9.1991, gdje piše: NEVINI STE I OD SADA SMATRATE SE NEOSUÐENIM. I pored toga Albanci nastavljaju da intrigiraju protiv njega, pišući da je tobože u Albaniji stigao kao agent UDB-e i da su ga za to uhapsili i kaznili.
25. BUROVIć, Anton: 101 ANEGDOTA,- Ženeva 2004. Antologija raznih anegdota za život i stvaranje Akademika Burovića, koja se objavljuje na albanski jezik, a u okviru njegove 70-te godine rođenja.
26. BUROVIć, Anton: BOJANA – ZASTAVA DISIDENCIJE,- Ulcinj 2005. Objavljena je na srpsko-hrvatskom i albanskom jeziku. Firmama mnogih autora iznose se dokumenta, činjenice i argumenta da je Akademik Burović ne samo Disident Br. 1 Jugoslavije i svih jugoslovenskih naroda, već i Albanije i albanskog naroda, pa i čitavog Balkana, Evrope i svijeta, koji je ne samo svojim stvaranjem, već i svojom krvlju, borbom, dokazao radikalnu disidenciju kao niko drugi.
27. BUROVIć, Anton: INTERNET ZA AKADEMIKA BUROVIćA,- Ulcinj 2006. Daje ogledalo oko 200 raznih sajtova, koji su pisali o Akademiku Buroviću i po 100 svojih stranica.
28. BUROVIć, Anton: ZASTAVA ISTINE,- Ulcinj 2010. Dug intervju sa Akademikom Burovićem o njegovom životu i stvaranju. Odjednom su mu učinjena 4 izdanja: na srpskom, albanskom, engleskom i francuskom.
29. BUROVIć, Luka: ROMANI TRADHTIA – kush çka thotë (ROMAN IZDAJA – ko šta kaže).- Ulcinj 2003. Donose se 100 izjava 100 albanskih autora, književnika, profesora, doktora i akademika, koji se izražavaju najpozitivnije za taj roman. Kako se zna, Ministarstvo prosvijete Albanije uvelo je 1992. godine Akademika u svoj program za škole svih kategorija i za universitete, dok ga Akademija nauka i umjetnosti proglasila i za svog POčASNOG čLANA. čim ga vidio Ismail Kadare u programu, digao je na noge sve albanske ekstremne nacionaliste, posebno one sa Kosova, da učine pritisak i šantaž albanskoj vladi da Akademika i njegovo djelo izbace iz programa, a Akademiji da ga isključe iz članstva.
30. CENE, Blerina Y.: GONXHET E DASHURISË (PUPOLJCI LJUBAVI),- Tirana 2002. Ova albanska pjesnikinja posvećuje svoje najljepše stihove Akademiku Buroviću.
31. ÇEGRANI, Nafi: BALLË PËRBALLË ME VDEKJEN (LICEM U LICE SA SMRćU),- Tirana 2000. Albanac N.Çegrani, major UDB-e, instruiran koliko od jugoslovenske UDB-e, toliko i od albanskog SIGURIMI-a, intrigira i laže protiv Akademika besmislice. Ovaj posao je nastavio i preko medija svojim dopisima.
32. ÇOKU, Bedri: RINI TË PUSHKATUARA (STRELJANE MLADOSTI),- Tirana 2006. Bedri je prošao nekoliko godina sa Akademikom u istoj ćeliji zatvora u Burelju. On piše da su Akademika osudili potpuno nevinog, dok za njegov roman kaže: pretstavlja veliku izdaju, koja je učinjena od klike Josipa Broza Tita.
33. DEMAčI, Adem: ISPOVIJEST,- Zagreb 1990. Albanac A.Demaçi, pošto je izašao kao svjedok optužbe protiv Akademika Burovića u Tetovo (Makedonija), pokušava da lažima i intrigama protiv Akademika opravda sebe. Nastavio je to i preko medija raznim dopisima.
34. DINI, Gëzim: MANDELA I SHQIPËRISË (MANDELA ALBANIJE),- Ulcinj 2004. Ovo je prvi dio trilogije MANDELA ALBANIJE, koja se posvećuje životu i stvaranju Akademika Burovića. Dokumentima i naučnom objektivnošću dokazuje se da je Akademik jedini stvarni Mandela Albanije.
35. DOLINSKI, Vitomir: ALBANSKI ISTORIJSKI FALSIFIKATI,- Struga, 2009, Izdavačka kuća VISTINIJANA. Ovo je intervju, objavljen skraćen u četiri uzastopna broja lista VEST, Skoplje, februar 2003. Preveden i štampan na svim jezicima svijeta, i na japanskom i kineskom, i prodiskutiran preko interneta. Izazvao buru oduševljenja među svima i buru bijesa među šovinistički i rasistički nastrojene Albance. V.Dolinski je još 2003. godine najavio preko štampe da će cio tekst intervjua objaviti kao zasebnu knjigu. Tada je hitno intervenisala albanska mafija, koja mu je i preko štampe, otvoreno, pripretila. Tako je ta knjiga morala da čeka 2009-tu da bi se objavila.
36. DRAGOVIć, Drago: IZ ŽIVOTA AKADEMIKA PROF. DR KAPLANA BUROVIćA,- objavljeno u almanaku ULCINJ Godina I, Br, 1, Ulcinj 1994, a povodom 60-te godine rođenja Akademika. Autor nam pretstavlja seriju skica iz života Akademika, počinjući njegovim relacijama sa roditeljima, braćom i sestrama, pa nastavljajući sa drugovima i drugaricama iz školskog života i drugima, sve do hapšenja u Jugoslaviji i u Albaniji.
37. ELSIE, Dr. Robert: HISTORY OF ALBANIAN LITERATURE, volume I. Social Science Monographs, Boulder. Distributed by Columbia University Press, New York, 1995. Prevedeno i štampano na albanski jezik sa naslovom LEKSIKON I SHKRIMTARËVE SHQIPTARË: 1501-1990 (LEKSIKON ALBANSKIH KNJIŽEVNIKA). Kanađanin dr Elsie govori najpohvalnije za Akademika Burovića i njegovo stvaranje, smatrajući ga za jednog od glavnijih savremenih književnika albanske literature, pa i za glavnog rodonačelnika seriozne proze na Kosmetu.
38. ELSIE, Dr. Robert: NJË FUND DHE NJË FILLIM (JEDAN KRAJ I JEDAN POčETAK),- Priština 1996. Ogled o albanskoj književnosti i kulturi, štampan na engleskom jeziku i preveden na albanski. Opet piše najpohvalnije za stvarnje Akademika Burovića i smatra ga jednim od najglavnijih savremenih književnika.
39. GRILLO, Odhise: LEKSIKON – SHKRIMTARËT SHQIPTARË PËR FËMIJË (LEKSIKON – ALBANSKI KNJIŽEVNICI ZA DJECU),- Tirana 1997. Albanac O.Grilo piše najpohvalnije za Ak. Burovića i njegovu novelu ZMIJA, koja je uvedena i u zvanični školski program.
40. ÐULAMEROVIć, Almira: LJUBAV I čEZNJA,- Ženeva 1995. Ova mlada crnogorska pjesnikinja svoje najljepše stihove posvećuje Akademiku Buroviću.
41. HASANI, Hasan: ANTOLOGJI E LETËRSISË SHQIPTARE (ANTOLOGIJA ALBANSKE KNJIŽEVNOSTI), Priština 1991. Albanac H.Hasani ređa Ak. Burovića pokraj ostalih albanskih književnika i tretira ga kao i sve ostale, bez predrasuda i politike
42. HASANI, Hasan: LEKSIKONI I SHKRIMTARËVE SHQIPATRË 1501-1990 (LEKSIKON ALBANSKIH KNJIŽEVNIKA), Priština 1994. Tretira Ak. Burovića kao i sve ostale albanske književnike, ali i sa izvesnim popuštanjem prema albanskoj mafiji.
43. HOTI, Behram: PRESHEVA (PREŠEVO),- poema, list SHKËNDIJA, Priština, avgust 1991, str. 12. Glavnu ličnost romana IZDAJA Arbena Preševu, koja je plod kreativne fantazije autora Ak. Burovića, prihvaća kao stvarnu i ređa ga pokraj istorijskih ličnosti Kosova, što su učinili i mnogi drugi. A ovo nam dokazuje da je roman IZDAJA ušao duboko u narod i prihvaćen kao istorijska istina.
44. HOXHA, dr Hysni: SHKRIMTARI PA IDENTITET PERSONAL DHE KOMBËTAR (KNJIŽEVNIK BEZ LIčNOG I NACIONALNOG IDENTITETA),- objavljeno na albanski jezik u osam nastavaka lista BOTA SOT, Berna (Švajcarska), od 18. januara 2000 do 25. januara 2000. Od početka do kraja izmišlja, falsifikuje i kleveće.
45. HOXHA, Rexhep: SHPATA E ALIUT DHE GJUHA E SAADIUT (SABLJA ALIJE I JEZIK SAADIJA),- Priština 1991, drugo izdanje u Biel-Ben (Švajcarska) 1992. Albanski književnik R.Hoxha je lično poznavao Akad. Burovića pa piše o njemu sve najlepše, optužujući ostale albanske književnike da se nisu poneli korektno prema njemu.
46. ISTREFI, Adem: LEMERIA (UŽAS),- roman, Tirana 1993. Albanski književnik A.Istrefi, instruktiran od albanskog SIGURIMI-a, izašao je pred sud u Tirani kao lažni svjedok protiv Ak. Burovića. Pokajan za to piše roman o Ak. Buroviću i moli ga ma mu oprosti.
47. ISUFI, Luan: ISMAIL KADAROVSKI DHE KAPLLAN RESULI (ISMAIL KADAROVSKI I KAPLAN RESULI),- poema na albanskom jeziku, objavljena po prvi put sa pseudonimom ROZAFATI u buletinu SHPRESA (17. avgust 1996), organ Republikanske partije Albanaca u SAD, kojoj na čelo stoji upravo autor ove poeme – Luan A. Isufi. Ovaj predsjednik, u svoje ime i u ime svoje Partije, predložio je Akademiku Buroviću i položaj predsjednika Akademije nauka Albanije. Poema je preštampana i u reviji YLBERI God. IV, Br. 5, Ženeva 1996, str. 20. U nju se vrši upoređenje između Akademika Burovića i Ismaila Kadare. Autor Kadarea srozava na zemlji i valja ga po blatu, dok Ak. Burovića diže u nebo i kuje ga u zvijezde.
48. IVANOVSKI, dr Risto: MAKEDONSKATA KOMNENOVA ALBANIJA,- Bitolja 2004. Na str. 77-78 piše o albanološkim tezama Akademika Burovića i kaže da se slaže sa njim.
49. IVANOVSKI, dr Risto: MAKEDONIJA,- Bitolja 2005. na str. 406 ponavlja kao svoje ono što je Ak. Burović rekao za albanskog akademika prof. dr Eqrema Çabeja i porijeklo Albanaca iz Transilvanije, da su sišli 679. godine sa padina Karpata i Beskida, a u vezi Bugara i njihovog khana Asparuha. Ovo nam svjedoči da se albanološke teze Ak. Burovića prihvaćaju od naučnika svijeta, koji su i preko medija izjavili daL’historien albanais dissident Kapllan Resuli Burovich est unë source digne de confiance pour l’histoire albanaise.
50. IVANOVSKI, dr Riste: ALBANCITE ODRODENI BRZJACI I MIJACI,- Bitolja 2007. Od str. 251 do 262, kopira djelo Akademika Burovica POTEKLOTO NA ALBANCITE, objavljeno na makedoski jezik 2005, i govori najpozitivnije o njemu, usvajajući potpuno njegove albanološke teze.
51. JOVIćEVIć, dr Vladimir – ALEKSIć, mr Budimir: CRNOGORSKO PITANJE,- Podgorica 2004. Objavljuju Kratku biografiju Akademika Burovića, Intervju u vezi duševne nastrojenosti Crnogoraca, esej O muslimanima uopšte i studiju Muslimani Ulcinja. Ovi radovi Akademika Burovića se objavljuju pod siglom izvori istine i sa podnaslovom knjige Zbornik dokumenata. Ovo je prvi put što se Akademikovi zemljaci obraćaju za aktuelne probleme Crne Gore i Crnogoraca njegovim naučnim istraživanjima i konstatacijama.
52. JUGOVIć, Vesna: MANDELA ALBANIJE,- telereportaža od 45 minuta, preneta više puta preko Televizije Beograda u februaru 1995. i kasnije. Srpkinja V.Jugović (poznata po njenim tele-reportažama za znamenite ljude) cijeni visoko stvaranje Ak. Burovića i njegovu samopregornu borbu za slobodu i demokratiju. Ova prezantacija je izazvala buru u Jugoslaviji i njenoj dijaspori. Lično ambasador Jugoslavije u Ženevi posećuje Akademika u stanu, organizuje koktej u njegovu počast, pa i večeru u hotel Mediteran. Jugosloveni su više puta tražili da se ponovi reportaža, koju kupuju i ostale televizijske stanice, koje su transmetirale ovu tele-reportažu s vremena na vrijeme, godinama. Ovu je tele-reportazu prikazala i Televizija Ženeve.
53. KADARE, Ismail: FTESË NË STUDIO (POZIV U STUDIO),- Tirana 1990. U jedno vrijeme kada se Ak. Burović nalazi u albanskom zatvoru, albanske ličnosti Adem Demaçi i Ismail Kadare pišu protiv njega izmišljotine i laži, huškajući ovako Albance protiv njega, a po nalogu albanskog SIGURIMI-a i jugoslovenske UDB-e. Oni će i na Universitetu u Prištini organizovati monstruoznu demostraciju protiv puštanja Ak. Burovića iz zatvora.
54. KADARE, Ismail: RA KY MORT E U PAMË (DOÐE OVA SMRT PA SE VIÐESMO),- Tirana 1999. Pošto je nazvao Akad. Burovića đubretinom preko štampe, Kadare ga sada naziva i psihopatom, ali u isto vrijeme priznaje da Ak. Burović pretstavlja diversiju u albanskoj književno
