Neudate žene mogle su da zasnuju radni odnos, a udate ne. Žene nisu mogle kao muškari da rade u državnim nadleštvima, jer je za te poslove bilo neophodno da kandidat dostavi uverenje o odsluženom vojnom roku. Žene su mogle raditi samo na pomoćnim i manje složenim i manje plaćenim poslovima.
Prva telegrafitkinja u Srbiji, Julijana Dragojevićeva, zaposlila se u niškom Telegrafu januara 1891. godine.
Viši činovnici Poštansko-telegrafskog odelenja Ministarstva narodne privrede, koji su odlazili u inostranstvo na usavršavanje u struci, sretali su se sa ženama koje rade u poštama i telegrafima. Predložili su ministru Kosti Paušanoviću da se i u Srbiji otvori Poštansko-telegrafska škola za žene. Nastava je krenula septembra 1891.
Opozicija u Srbiji na zasedanju Narodne skupštine 24. 02. 1892. godine, oštro se usprotivila ministru Kosti Paušanovića, koji je prekršio Građanski zakonik uvođenjem telegrafskog kursa za žene, uz obrazloženje da telegrafima cirkulišu najznačajnije službene i državne tajne, a žene nisu u stanju da ih čuvaju pa će odmah i čaršija sve saznati.
Uslovi za prijem u prvu poštansko-telegrafsku školu za žene bili su da je kandidatkinja Srpkinja, da nije mlađa od 16 i starija od 25 godina sa završena četiri razreda državne realne gimnazije ili 5 razreda Više ženske šklole i da obavezno ima dozvolu roditelja.
Na konkurs se prijavilo stotinu kandidatkinja, a primljeno ih je 76. Nastava je trajala godinu dana i na završnom ispitu nastavnici su bili ioduševljeni znanjem učenica.
Ove poštanske činovnice upućena su na radna mesta u Beograd, Obrenovac, Požarevac, Veliko Gradište, Jagodinu, Šabac i Kragujevac.
Pre početka Prvog svetskog rata 1914. godine naređena je evakuacija Beograda. Vlada, Narodna Skupština, Narodna banka, Državna arhiva i Pres biro – prešli su u Niš.
Vrhovna komanda prebačena je u Kragujevac. Šef Telegrafa vrhovne komande Marko Protić preuzeo je od upravnika Kragujevačke pošte komandu nad Telegrafom.
Telegramom, koji je stigao 28. jula 19914. u 11 časova Austrougarska je objavila rat Srbiji. Telegram o objavi rata primila je Kragujevčanka telegrafistkinja Ružica Petrović.
Istog dana, kada je rat objavljen, zaplovila je Dunavom i Savom Austrougarska dunavska flota koja je u svom sastavu imala ratne brodove sa učvršćenim topovima i mitraljezima – monitorima.
U toku noći počelo je bombardovanje Beograda topovima sa Monitora, a posle ponoći i teškom artiljerijom sa Bežanijske kose.
Starci, žene i deca evakuisani su iz grada. Van grada, u pozadini nalazila se Dunavska divizija prvog poziva, koja je branila Beograd, u kome su ostali samo komite, dobrovoljci, trećepozivci i žandarmi.
Neprijateljska artiljerija mogla je da dobaci u gotovo sve delove grada.
Za vreme granatiranja, telefonistkinje u Glavnom telefonu hrabro su se držale i nisu napuštale svoja radna mesta.
Fotografije su iz kataloga PTT Muzeja, pripremljen za tribinu održanu povodom 125 godina žena u PTT saobraćaju 1892-2017.