Mihailo Valtrović je bio prvi profesor arheologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu i utemeljivač srpske arheologije. Rođen je 29. septembra 1839. godine u Beogradu, u gradu u kome je završio prirodnjački odsek Liceja. Posle kratkog službovanja u Glavnoj upravi građevina odlazi kao državni pitomac u Karlsrue, gde izučava arhitekturu.
Po povratku 1866. je u građevinskoj struci, a zatim postaje profesor realke za tehničke predmete. Od 1875. je profesor Velike škole, a od 1881 dobija katedru arheologije. Kao upravnik (čuvar) Narodnog muzeja (1881—1895) postavio je temelje njegovom razvoju. Godine 1882., vrši prva naučna iskopavanja u Viminacijumu.
Bio je član, a zatim predsednik Umetničkog odbora Srpskog učenog društva, a od 1887. redovan član SKAN-a. Njegovi obimni naučni radovi imaju za predmet proučavanja srpsko umetničko nasleđe. Mnoga od svojih naučnih istraživanja i snimanja srednjovekovnih manastira, Valtrović je radio sa arhitektom Dragutinom Milutinovićem.
Osnivač je Srpskog arheološkog društva 1883. i pokretač prvog stručnog časopisa Starinar čiji je urednik od 1884. do 1907. Bavio se likovnom kritikom. Rešenje insignije Ordena Svetog kneza Lazara je uradio Mihailo Valtrović.
Glavni odbor, na čelu sa arhitektom, Mihailom Valtrovićem izborao insignije za Krunu kralja Petra I Karađorđevića. Umro je 22. septembra 1915. godine u Beogradu.
Izvor: FB Rojalistički klub
