Organizatori Konferencije o zločinima nad Srbima u Goraždu i Gornjem Podrinju, čije održavanje je najavljeno u Novom Goraždu 27. avgusta, kažu da će tokom trajanja konferencije dokazati da je filmski reditelj Danis Tanović za potrebe svog filma „Ničija zemlja“ iskoristio originalne snimke Unprofora i UNHCR-a o zločinima nad srpskim civilima u mestu Kukavice, u avgustu 1992. i predstavio ih kao srpske zločine nad muslimanskim stanovništvom.
Potparol konferencije Slavko Heleta kaže da su prevaru Tanovića otkrili i da će je tokom konferencije i filmski dokumentovati članovi Regionalnog udruženja logoraša sa sedištem u Višegradu.
– Oni su tokom prikupljanja materijala za dokumentarni film „Na Drini grobnica“, koji govori o zločinima Armije BiH na području Višegrada, Goražda, Rudog, Foče i čajniča u periodu od 1992. do 1995. godine – došli do snimaka Unprofora i UNHCR-a o zločinu muslimanskih vojnika u Kukavicama kod Rogatice. U pitanju je i događaj i snimak koji jasno svedoči o stradanju 25 srpskih civila koje su Muslimani ubili iz zasede. Međutim, Tanović je taj isti filmski snimak predstavio kao srpski zločin – kaže Heleta.
Laž kao inspiracija
– Jezivi prizori iz Kukavica, odakle sam sa oko hiljadu Goraždana jedva izvukao živu glavu, nisu smetali Danisu Tanoviću da ih podvali kao lažni dokaz o srpskim zločinima u Bosni, predstavljajući u njemu Muslimane kao žrtve, a Srbe kao loše momke koje je trebalo kazniti – tvrdi Veljko Lasica, jedan od preživelih.
On objašnjava da je upravo taj snimak, od četiri kadra iz Kukavica, poslužio kao lažna ilustracija navodnog bestijalnog zločina koji je trebalo sankcionisati pritiskom i kažnjavanjem Srba.
Veljko Lasica, jedan od preživelih Srba iz kolone koja je napadnuta u Kukavicama, optužuje „oskarovca“ Tanovića da je podvalio celom svetu kad je jezive prizore zločina nad Srbima u svom filmu „Ničija zemlja“ predstavio kao „dokaz o srpskim zločinima u Bosni“.
– Ali, pokazalo se da nikad nije kasno razotkriti fabrikovane ratne laži i doći do prave istine, pa ni ovu nečuvenu filmsku podvalu kojom je kompromitovana i najprestižnija nagrada „Oskar“, na koju su nam ukazali mnogi preživeli srpski logoraši iz Goražda, koji danas žive u inostranstvu – kaže Lasica.
Dragiša Andrić, predsednik Regionalnog udruženja logoraša, kaže da je film „Na Drini grobnica“, snimljen u produkciji bivših logoraša (izvršni producent Radul Radulović, a scenario i režija Maja Bekćić-Petrović) i da je, pored snimaka iz Kukavica, dokumentovan i autentičnim snimcima zločina nad Srbima u Jelašcima, Jošanici, Fočanskoj Jabuci, Gornjoj Bukvici, Crkvinama, na Brodaru i drugim mestima.
– Došlo je vreme da se konačno i bez dodatnih odlaganja obelodani prava istina o stradanju oko 1.700 Srba u Goraždu i opštinama Gornjeg Podrinja tokom proteklog rata, čija su ognjišta po sistemu „spržene zemlje“ zatrta još 1992. godine – kaže Andrić, tvrdeći da postoje brojni dokazi o muslimanskim zločinima nad Srbima, ali da međunarodni i domaći sudovi i tužilaštva i dalje jedino pokreću procese protiv Srba.
