Liturgiju povodom slave Eparhije osečkopoljske i baranjske predvodio je episkop zvorničko-tuzlanski Fotije, a sasluživali su mu domaćin episkop osečkopoljski i baranjski Heruvim, te episkopi pakračko-slavonski Jovan, bihaćko-petrovački Sergije i mohački Isihije. Nakon osvećenja slavskog kolača i koljiva, vladika Heruvim se zahvalio na dolasku svim prisutnim predstavnicima crkvenog, političkog i društvenog života kao i vernom narodu.
– Ovo je zaista veliki dan, kada naša Eparhija proslavlja svoje zaštitnike, Stefana i Jelenu Štiljanović, jer su oni bili naši veliki molitvenici i ugodnici Božiji koji su prevashodno išli putem Hristovim. Išli su tim trnovitim putem gradeći put ka Carstvu Božijem. Upravo na to mi svi treba da budemo pozvani, da izgrađujemo u sebi tu ljubav, ljubav koja nas uzvodi ka večnome pristaništu, a to je Carstvo Božije – istakao je vladika Heruvim.
Prisutnima se besedom obratio i načalstvujući vladika Fotije koji je doneo blagoslove srpskih manastira iz Eparhije zvorničko-tuzlanske.
– Pozdravljam vas i donosim blagoslove naših manastira iz Zvorničko-tuzlanske eparhije: manastira Tavne, manastira Lovnice, manastira Papraće i manastira Ozrena. To su četiri temelja, tada posađena i dan danas oni tamo liturgišu i služe i okupljaju naš pravoslavni narod sa svih strana, iz ovih prostora i iz drugih prostora. Dođu ljudi da se poklone svetim Nemanjićima i njihovim svetim moštima. I sveti Stefan Štiljanović je takođe pripadao, možemo slobodno reći po duhu, Nemanjićima, jer je njihovo delo vršio kao despot srpski u Austrougarskoj i učinio ono što vrlo teško danas nama izgleda, da neko bude na vlasti vladar, a da istovremeno bude sveti čovek. Treba ostati veran Jevanđelju Hristovom, treba ostati veran crkvi njegovoj i propovedi svetih apostola. Zato je veličina upravo kada proslavljamo svete Nemanjiće, svetog Stefana Štiljanovića i druge ugodnike Božije koji su upravo to uspeli, a bili su nekako uključeni u buru vetrova svetovnog načina života. Nisu bili isposnici u nekoj keliji pa su se smireno molili Bogu, nego su bili ljudi koji su živeli u svetu, ali su uspeli da održe reč Božiju i da hode stazom Carstva Nebeskoga – naglasio je vladika Fotije.
Kult Štiljanovića
Slava Eparhije osečkopoljske i baranjske prvi put je proslavljena 1991. godine, a na području ove Eparhije, odnosno u Karancu, nalazi se i hram posvećen ovom svetitelju. Njegov kult zaživeo je u srpskom narodu još za vreme despotovog ovozemaljskog života, pogotovo u Baranji.
Despot Stefan je poreklom iz Paštrovića u Crnoj Gori, a krajem 15. veka dolazi u naše krajeve, dok se poslednji put pominje kao prefekt grada Valpova 1540. godine. Kao posebno mesto u izgradnji Despotovog kulta pripada priča da je u vreme gladi razdelio žito narodu.
U ikonografiji različito se prikazuje pa tako imamo ikone u kojima je prikazan kao sveti vladar sa žezlom u ruci ili kao borac za veru sa krstom u ruci. Istog dana kada srpska crkva proslavlja despota Stefana Štiljanovića, slavi i njegovu suprugu Jelenu, u monaštvu prozvanu Jelisaveta, koja se zamonašila u manastiru Šišatovac gde su se nalazile mošti njenog muža.
The post U Osijeku proslavljena slava Eparhije osečkopoljske i baranjske appeared first on srbi hr.
